เพียงแค่สายลมเปลี่ยนทิศ

ความร้อนแรง2 NC20+

“โอ้ววว! พี่ผมไม่ไหวแล้ว ขอแตกในปากนะครับ ดูดแรงๆ อมลึกๆ เลยครับ อ๊า! อย่างนั้นแหละ”

คุณนายศจีผงกศีรษะเข้าๆ ออกๆ เล่นเอาภูริแทบคลั่ง เมื่อความรู้สึกเสียวกำลังแล่นเข้ามาอยู่ในระดับสูงสุด เพียงแค่ฉับพลับของเหลวขาวขุ่นได้พวยพุ่งออกมา จนเลอะเปรอะเปื้อนล้นมุมปากคุณนายศจี

“โอ้ววว! ดีจังเลย กลืนลงไป มันจะทำให้พี่เป็นอมตะสวยไม่สร่าง อ้า! เสียวเป็นบ้าเลย” เขากดศีรษะของคนเบื้องล่างเข้าหาเจ้ามังกรยักษ์ พลางขยับสะโพกเลื่อนเข้าออกเบาๆ ทำเอาคุณนายศจีหายใจแทบไม่ออก

“อื้ม... อื้อ...”

“พี่ทำได้ดีมากเลยครับ”

“ทำให้บ้างสิ อย่าบอกนะว่าแค่พี่ใช้ปาก ไอ้นั่นก็หมดฤทธิ์เสียแล้ว”

“ใครบอก มันตั้งลำแข็งโด่อยู่แบบนี้ บอกได้เลยว่าเอายันหว่างผมก็ไหว” ขณะที่พูดเขาไม่ลืมที่จะคว้าถุงยางจากกระเป๋ากางเกงมาสวมใส่เจ้ามังกรยักษ์ เพราะไม่ว่าชายหนุ่มมีความสัมพันธ์กับผู้หญิงคนไหนเขาก็ไม่เคยเอาสด แต่ไม่แน่คราวหน้า หญิงวัยกลางคนอาจเป็นลูกค้ารายแรก ที่เขาอยากเอาสดก็เป็นได้

“ว้าย! คุณภูริ!” คุณนายศจีถึงกับร้องออกมาเสียงหลง เมื่อชายหนุ่มรั้งให้นางนอนราบลงไปกับโซฟาตัวยาว มือของเขาเริ่มรุกรานสองเต้า ทั้งกุมทั้งบีบ ก่อนจะก้มลงไปดูดเบาๆ ทำเอาคนใต้ร่างเสียวสะท้าน จนต้องระบายเสียงครางออกมาเป็นระยะ

“อื้ม...อ๊า! คุณภู อืม...”

พรึบ!!!

“อ๊า! อ๊าย!” คุณนายศจีถึงกับสะดุ้งเฮือก เมื่อช่องทางรักบีบรัดคับแน่นความรู้สึกไม่ต่างจากภูริ ซึ่งชายหนุ่มเคยผ่านหญิงสาวมามากหน้าหลายตา ทั้งสาวแก่แม่ม้ายรวมไปถึงสาวๆ ที่อยากลองอะไรใหม่ ๆ

แต่สำหรับหญิงตรงหน้าแล้วนั้น เขาสัมผัสได้ถึงความกำหนัด เพราะร่องกลีบมะเฟืองอวบอูม ยังคงให้ความรู้สึกโอบรัด เขาจึงไม่รอช้าสอดเจ้าท่อนเอ็นลำเขื่องเข้าไปจนสุดลำ ทำเอาคนใต้ร่างอ้าขาออกกว้างกว่าเดิม

“อืม... คุณภูกระแทกเข้ามาเลยค่ะ อื้ม!” ดวงตาของนางฉายแววอ้อนวอนออกมา เมื่อชายหนุ่มตรงหน้าชะลอความเร็วลงไป

ภูริลุกขึ้นแล้วดึงขาเรียวพาดไว้ที่บั้นเอว เขาพยายามจัดแจงท่วงท่า เพื่อให้ได้องศาที่ถนัดขึ้น เอวคอดถูกรั้งเข้าหา ขณะที่ชายหนุ่มเริ่มกระแทกกระทั้นด้วยจังหวะหนักหน่วง ทำเอาคุณนายศจีครางออกมาดังลั่นห้องรับแขก เมื่อภูริยัดเยียดความเป็นชายให้อย่างไม่ลดละ

“โอ้ววว! แม่งแน่นเป็นบ้าเลย อื้ม! อ๊า!” ภูริสบถประโยคห้วนๆ ออกมาครั้งแล้วครั้งเล่า เพราะเขาไม่คิดว่าจะเอากับคุณนายศจีได้ถึงพริกถึงขิงขนาดนี้ นี่ใช่ไหมที่ใครๆ ต่างพูดเอาไว้ว่ามะพร้าวยิ่งแก่ก็ยิ่งมัน ครั้นจะให้เกรงใจ อารมณ์มันก็พาไปแล้ว จึงทำให้ภูริสอบสะโพกโยกเขาออกด้วยจังหวะร้อนแรงและถี่ขึ้น

“อ๊า... อ๊ายยย! คุณภู! พี่จะแตกแล้วค่ะ โอ้ย! ทั้งใหญ่ทั้งยาวได้ใจพี่ไปเต็มร้อย ดันเข้ามาเลย พี่พร้อมแล้ว อะ อ๊าย!”

คุณนายศจีพูดออกมาอย่างไม่อาย เมื่อกำลังถูกผู้ชายหุ่นสมาร์ตหล่อล่ำบึกบึนรุกรานอย่างหนัก เบื้องล่างกลีบมะเฟืองของนางแทบปลิ้น ภูริช่างเก่งเรื่องเซ็กซ์เสปกของสาวๆ หลายคน เมื่อนางได้ลิ้มลองความเป็นชายจากเขาอย่างถึงใจ นี่ใช่ไหมที่เขาเรียกว่าสวรรค์ชั้นวิมานฉิมพลี มันรู้สึกดีแบบนี้นี่เอง

แผ่นหลังของภูริชุ่มด้วยเม็ดเหงื่อพอๆ กับแผงอกแกร่ง ยิ่งมองคุณนายศจีก็ยิ่งหลงใหล จนอดที่จะสัมผัสไม่ได้ ความรู้สึกคับแน่นภายในช่วงล่างกำลังจะถูกปลดปล่อย เพราะความเสียวกระสันกำลังพลุ่งพล่านจนยากที่จะยุติลงได้ ต่างคนต่างก็ปรารถนาอยากให้อีกฝ่ายสุขสม

นับจากนี้ต่อไป ภูริคงกลายเป็นศูนย์กลางของจักรวาลคุณนายศจีไปแล้ว เพราะความลุ่มหลงทำให้นางลืมสิ้นถึงความถูกต้อง ยอมทำทุกวิถีทางเพื่อผูกมัดให้ภูริยอมจำนน เงินเดือนสองแสนไม่ใช่น้อยๆ กับการทำงานแค่บนเตียง ภูริได้ทั้งขึ้นทั้งร่อง มีหรือที่เขาจะปล่อยให้โอกาสนี่หลุดลอยไป

เช้าของวันใหม่ข่าวที่กำลังกลายเป็นที่สนใจ มากกว่าเรื่องการเมืองหรือปัญหาปากท้อง นั่นก็คือภาพของท่านประธานบริษัทส่งออกอัญมณีรายใหญ่ของประเทศ เขาได้อุ้มหญิงสาวออกมาจากผับ พร้อมกับพาไปค้างที่คอนโดมิเนียมหรูใจกลางเมือง ซึ่งเป็นย่านธุรกิจสำหรับคนมีระดับจับจองเป็นเจ้าของที่นี่

“ปวดหัวจัง... แต่เช้าแล้วนี่นา เราต้องกลับไปเปิดร้าน ไม่ไหวก็ต้องไหว” ฉันบ่นพึมพำออกมา พลางชำเลืองหางตามองไปที่ชายตัวโต ซึ่งคุณมารุตยอมสละเตียงนุ่มให้กับฉัน ส่วนตัวเขานั้นนอนขดตัวอยู่บนโซฟา

“ขอบคุณนะคะสำหรับข้ามต้มร้อนๆ แล้วยังอุตส่าห์สละเตียงให้ฉันอีก” หลังจากแปะกระดาษโพสต์อิทเอาไว้ที่กระจกเงาตรงโต๊ะเครื่องแป้ง ฉันตัดสินใจเดินออกมาจากห้องของคุณมารุตทันที

เมื่อเห็นว่ายูจินเดินออกไปแล้ว ชายหนุ่มจึงลุกขึ้นจากโซฟา ก่อนจะบิดขี้เกียจไปมา เขารู้สึกปวดเมื่อยไปทั้งตัว เพราะนอนไม่ถนัดครั้นจะนอนลงที่พื้นก็แข็งเกินไป

“เฮ้อ! ยัยตัวแสบ หวังว่าเราคงไม่เจอกันอีกนะ” มารุตคงไม่รู้ว่าปัญหากำลังเกิด เพราะในโลกโซเชียลเต็มไปด้วยภาพของเขากับยูจิน เพียงแค่มุมกล้องโฟกัสใบหน้าหญิงสาวไม่ชัด แต่คนใกล้ตัวก็พอรู้ว่าผู้หญิงที่เขาพาขึ้นห้องนั้นไม่ใช่ลาเบลอย่างแน่นอน

Rrrr!!! เสียงสมาร์ตโฟนเครื่องแพงของชายหนุ่มดังขึ้น ซึ่งคราวนี้เขารีบหยิบขึ้นมากดรับสายอย่างไม่ลังเลใจ

“ฮัลโหลคุณรุต คุณรู้ไหมว่าเบลรอคุณทั้งคืน แต่คุณกลับทำแบบนี้กับเบล หมายความว่ายังไงกันคะ คุณไม่รักไม่แคร์เบลแล้วใช่ไหมคะ”

“ผมขอโทษ ผมส่งข้อความไปบอกแล้งไง ผมมีงานด่วนเลยไปหาไม่ได้ คุณเป็นยังไงบ้างดีขึ้นหรือยัง” น้ำเสียงของเขายังคงแฝงไปด้วยความรู้สึกแคร์และห่วงใยคนรักอยู่ในที

ในเวลานี้ความรู้สึกผิดได้แล่นเข้ามาภายในหัวใจ เมื่อเขากำลังทำในสิ่งที่ไม่น่าให้อภัย ทำไมเขาต้องสนใจยูจินมากกว่าลาเบล คำถามที่เกิดขึ้นภายในใจ มารุตเองก็ยังคงหาคำตอบไม่ได้เช่นกัน

“งานด่วนของคุณ คือการพาสาวขึ้นห้องเหรอคะรุต คุณรู้ไหมว่ามือถือเบลสายโทรเข้าแทบไหม้ ใครต่อใครต่างก็อยากรู้ว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร”

“เบลคุณใจเย็นก่อนสิ คือเมื่อคืนยูจินเมามาก ผมก็เลยพาเธอกลับ แต่เราสองคนไม่มีอะไรกันเลยนะ”

“แค่ก! แค่ก! แค่ก! เหรอคะ ฮึก... ฮื้อ” คราวนี้ลาเบลเริ่มไอออกมาพร้อมกับเสียงสะอื้น ซึ่งทำให้มารุตยิ่งรู้สึกผิดมากขึ้นกว่าเดิม

“คุณรอผมอยู่คอนโดนะ แล้วผมจะรีบไป” มารุตไม่ชอบเลยเวลาที่ลาเบลร้องไห้ นั่นคือเหตุผลที่หล่อนรีบบีบน้ำตา เพื่อให้เขามาหาที่ห้อง