นายไหวไหม
ปิติรีบตรงมาหาโอบเอวคุณหมอต่อหน้าลูกน้องสามคน ทำหวานเสียหน่อย "วันนี้ผมยุ่งทั้งวันเลยที่รัก"
ฉันยอมรับว่าวันนี้อารมณ์ไม่ดีเท่าไหร่ คิดอยู่ว่าเมื่อไหร่เขาจะรู้ว่าฉันงอน งอนที่เขาไม่มาหาเลยทั้งวัน แบบนี้มันใช้ได้ที่ไหน
"รีบไปเถอะค่ะพ่อจะรอนาน"
ปิติฟังเสียงตึงๆรู้สึกแปร่งหู อาจจะเพราะวันนี้อากาศร้อนมากก็เป็นได้ ปกติแฟนเขาจะยิ้มให้เสมอ วันนี้คงจะเหนื่อยมากแน่ๆ
"วันนี้พี่ติสั่งถังเก็บน้ำนมดิบไปแล้วนะที่รัก"
"เหรอคะ" ฉันไม่อยากจะรู้เข้าใจไหม
เออ...เอาแล้วไงปิติ เขารู้ตัวดีว่าไม่ควรพูดมาก เปิดประตูรถให้ขวัญชีวานั่ง วิ่งอ้อมไปฝั่งคนขับสตาร์ทรถเหยียบคันเร่ง เคลื่อนตัวไปที่ป้อมยามช้าๆเห็นรถพ่อตาจอดอยู่ลิบๆกุมมือนุ่มไว้ในอุ้งมือก่อนจากกัน
"พักผ่อนเยอะๆนะคะ"
ปิติมองคนข้างตัวที่ไม่ยินดียินร้าย เขาอยากง้อยาหยีหอมแก้มต่อหน้าพ่อตาเหลือเกิน มองจากไกลๆเห็นพ่อตากระตุกหนวดเหมือนโกรธใครมาอ
