ขวัญชีวา...เด็กดื้อ
"ลุง...มาได้ไงคะ"
ขวัญชีวาถึงกับต้องขยี้ตาความตื่นเต้นผสมฤทธิ์แอลกอฮอล์ หลังจากหายจากอาการตกตะลึงแล้วลดมือจากเคาน์เตอร์ สับขาไปยังทิศทางนั้นตามที่หัวใจเรียกร้อง
"ขวัญ...จะไปไหน" โยเกิร์ตรั้งเพื่อนไว้ถามอย่างเป็นห่วง
"ลุงของเราที่เล่าให้ฟังไงโย"
"แล้วยังไง..."
"ขอไปทักทายต้าวความรักแพรบนึง เดี๋ยวมาไม่ต้องห่วง"
โยเกิร์ตยอมปล่อยมือจากขวัญชีวา ดื้อรั้นแบบนี้รั้งเท่าไหร่ก็เอาไม่อยู่หรอกมองไปทางเพื่อนอีกคนก็เอาแต่เต๊อะผู้ชาย
"แต่ละคน..." โยเกิร์ตทำสีหน้าเบื่อหน่ายมองคนนี้ทีคนโน้นที แต่ขวัญชีวาน่าห่วงมากที่สุดเพราะเดินขาปัดไปหาผู้ชายเลย
ปิติ...เขาอยากเอามือตบปากตัวเองนัก ไม่น่าไปทักหญิงสาวก่อนเลย ทั้งที่นั่งตรงนี้ยังไงเธอก็ไม่เห็นเพราะสายตามัวแต่ทำความรู้จักกับน้องชายเขาอยู่
ขวัญชีวาเดินตรงมาหาอาศัยช่องว่างเพียงนิด แทรกตัวผ่านโต๊ะตัวเล็กจุดมุ่งหมายที่ตักหนาๆของเขา ถ
