“เธอจะไปไหนก็ไปเถอะ สงสัยจะคงเป็นลูกค้าของรวี เดี๋ยวฉันค่อยถามจากรวีก็ได้” มือบางยกขึ้นปัดไล่พนักงานบัญชีตัวเล็ก ในมือถือถาดเครื่องดื่มหวังจะนำไปให้พิรวี แสดงถึงความผิดหวัง คงไม่เหมาะจะเข้าไปในห้องขณะอีกฝ่ายมีแขก “เดี๋ยวแก้ว”
“คะ ว่าไงคะคุณช่อ”
“สั่งแม่บ้านให้เตรียมเครื่องดื่มให้แขกหรือยัง”
“แก้วสั่งแม่บ้านแล้วค่ะ”
“งั้นหรือ ถ้าอย่างนั้นฝากแม่บ้านเอาของรวีไปด้วยสิ” ยื่นส่งถาดเครื่องดื่มให้กับกนกแก้ว
“ค่ะ” มือบางรับถาดจากผู้จัดการฝ่ายบัญชีการเงินมาถือไว้แทน หลังจากวางแฟ้มเอกสารลงบนโต๊ะ พอดีกับแม่บ้านผ่านมา “พี่แม่บ้านฝากด้วยนะคะ คุณช่อสั่ง”
“จ้า” ป้าแม่บ้านรับถ้วยกาแฟสีแดงโดดเด่น วางลงบนถาดเครื่องดื่มปะปนไปกับของแขก
ช่อชบาเดินกลับไปยังห้องทำงานของตัวเอง ลอบมองอยู่มุมหนึ่งก่อนเข้าห้องทำงาน อย่างน้อยเครื่องดื่มแก้วนั้นมีโอกาสได้ให้พิรวี โดยไม่ขาดตกบกพร่องเลยสักวัน
