“ไม่รู้ แต่อย่าเข้าใกล้ฉัน”
“เท่าที่ผ่านมา จำได้ว่าจะไม่มีใครห้ามผมได้สักคน แม้แต่ผู้ติดตามของผมซะด้วยซ้ำ”
ฉะนั้นร่างหนาจึงไม้หยุดขยับ คราวนี้พิรวีคงไม่ใจเย็นอีกต่อไป เธอกระโดดลงจากเตียง แต่ทว่าการกระทำของเธอกลับช้ากว่าคนว่องไวเช่นเขา เอวบางจึงถูกเขาคว้าไว้ได้ทัน รั้งร่างบางให้เข้าสู่อ้อมอกกว้างแกร่งแข็งแรงง่ายดาย
หญิงสาวดิ้นรนต่อสู้เพื่อให้หลุดจากกรงเล็บแข็งแกร่ง เขาจับร่างบางนอนหงายไปกับที่นอนนุ่ม กดเธอไว้ด้วยสองมือและร่างหนาแกร่งพละกำลังเหนือกว่า ทาบทับด้วยร่างกายหนักอึ้ง ร่างบางจมลงกับความนุ่มของที่นอนเนื้อดีหนานุ่ม ตามน้ำหนักคนเหนือร่าง แววตาวิตก
ผู้ชายร่างกายกำยำ ท่าทางสุภาพบุรุษทุกกระเบียดนิ้ว แต่กลับคิดรังแกเธอเมื่อสบโอกาส ให้ตายเถอะ พิรวีไว้ใจคนผิดจริงๆ ทั้งในใจแอบชอบเขาเป็นทุน ทว่าพอเผชิญกับเหตุการณ์ตรงหน้า ทำให้ความคิดแอบชอบเขาถึงกับร่วงหล่นออกจากสมองหนักอึ้งทันที
