“เถอะน่า พิรวีกำลังตกอยู่ในอันตราย สิ่งที่นายเคยสงสัยเป็นจริง รวีได้รับยาพิษ ฉันตรวจสอบอย่างละเอียด นายต้องรีบจัดการเรื่องนี้ เชื่อฉันรวีต้องได้รับการรักษาโดยเร็วที่สุด ฉันจะพาเธอไปรักษาเอง” สั่งเอง เออเอง จัดการทุกอย่างเอง อีกฝ่ายงงงันทำอะไรไม่ถูก รู้น่ะรู้พิรวีได้รับสารบางอย่างอันตรายอย่างยิ่งกับร่างกาย
“งั้นหรือคีนอฟ นายคิดจะทำอะไรกับรวี ฉันหมายถึงเรื่องการรักษา” หมอจอมยุทธรู้ดีถึงความรู้ด้านการแพทย์ของเพื่อน โดยเฉพาะเรื่องยา แพทย์ผู้เอาดีทางด้านยา ทั้งที่น่าจะเรียกเรียนเภสัจ แต่กลับเรียนแพทย์
“ช่วยพิรวี และการจัดการกับพวกคิดทำร้ายเธอ นายเห็นด้วยมั้ย” เขาถามเพื่อย้ำชัดกับความคิดว่าจะต้องตรงกัน
“ฉันเห็นด้วย แต่ไม่ใช่นายคิดจะ...”
ความคิดบางอย่างแล่นปราดเข้ามาในหัวสมอง หมอจอมยุทธ ไม่อาจพูดคำนั้นออกไป อาจจะคิดร้ายเกินไป ด้วยความเป็นห่วงพิรวี เขารู้คนทรงอำนาจอย่างเจ้าชายคีนอฟสามารถท
