KRUGER
WHILE staring at Athalie’s face, there are so many memories running through my head. She’s been talking to me ngunit hindi pumapasok sa aking isipan ang kan’yang mga binabanggit. Brings back memories. Para akong bumalik sa nakaraan—labing apat na taon. Hindi ko akalain matatagpuan ko s’ya sa lugar na ito.
This is my childhood province. My village is far away from here. Kung gugustuhin ko namang pumunta roon, I can but I won’t.
Baka makikita ko lang muli ang mga hampas lupa kong kamag-anak na tumikwil sa akin noong binatilyo pa lamang ako. I don’t want to see their pathetic faces. Baka ipakain ko lang sila sa aking maamong alaga.
My peaceful village, doon ako nag mula at lumaki. Doon ako binigyan ng buhay. Doon naganap ang mga masasaya at masasakit na ala-ala dulot ng kahapon.
