“งั้นตามใจหนูชาร์มก็แล้วกันลูก เอาไว้เข้าที่เข้าทางจริงๆแล้วค่อยมาคุยกันอีกทีละกันนะครูแวว” พักต์พริ้งเข้าใจในสิ่งที่ชาครียาพูด ที่ผ่านมาหญิงสาวก็ไปช่วยดูแลเด็กๆในวันหยุดเป็นประจำอยู่แล้ว
“ค่ะพี่พักต์” แววตามองสบตาพักต์พริ้งแล้วยิ้มก่อนจะมองไปรอบๆพื้นที่เตรียมไว้สำหรับทำโรงเรือนให้เด็กๆปลูกผักไว้กินเอง
จากนั้นสามสาวก็เดินสำรวจและคิดกันว่าจะทำอะไรตรงไหนก่อนจะไปคุยกับวิศวกรที่ฟังแป๊บเดียวก็เข้าใจความต้องการของทั้งสามว่าต้องการโรงเรือนแบบไหน เมื่อคุยกันเสร็จก็เที่ยงวันพอดีพักต์พริ้งก็พาชาครียากับแววตาไปกินอาหารกลางวันที่ร้านอาหารริมน้ำขึ้นชื่อที่อยู่ไม่ไกลก่อนจพากันกลับในเวลาสิบสี่นาฬิกาแล้วพักต์พริ้งก็กลับบ้านก่อนเพราะรู้สึกครั่นเนื้อครั่นตัวส่วนชาครียาก็อยู่สอนหนังสือเด็กๆจนสิบหกนาฬิกาก็กลับบ้านเพราะมีนัดปาร์ตี้เมี่ยงปลาเผาเย็นนี้กับป้าพักต์และไลน์ไปบอกแม่กับสราลีเรียบร้อยเมื่อถึงบ้านก็เป
