Seçim
262 Words
Büyünün Uyanışı
O gece Elif rüyasında kampüsü gördü. Bilgisayar hâlâ açıktı. Oyunda “Çıkış” tuşu yanıp sönüyordu. Ama Kemal de oradaydı… zincirlerle zamana bağlı, yavaş yavaş siliniyordu.
“Geri dönersen,” dedi Kemal rüyasında, “beni unutursun.”
“Kalırsa?”
“Dünya değişir.”
Sabah olduğunda Elif’in saçlarının arasında gümüş bir tutam belirmişti. Artık zaman onu işaretlemişti.
Seçim
Emir Alp, Elif’e saraya gitmesini teklif etti. Güç, koruma ve tarih kitaplarında adının yazılması…
Kemal ise ona sade bir hayat sundu: Kaçmak, zamanı onarmak, belki de birlikte yok olmak.
Elif ikisinin ortasında durdu.
“Ben bir oyun başlatmadım,” dedi. “Ama bitirecek olan benim.”
Elif mühürü bastığında gökyüzü ikiye ayrıldı. Bir kapı kampüse açıldı. Diğeri sonsuzluğa.
Kemal Elif’in elini tuttu. Emir Alp diz çöktü.
Zaman nefesini tuttu.
Elif gülümsedi…
Ve adımını attı.Elif adımını attığı anda iki kapı da kapandı.
Ne kampüs kaldı…
Ne de geri dönüş.
Gökyüzü yarıldı, yıldızlar tersine akmaya başladı. Zaman kırılmıştı. Elif dizlerinin üzerine çöktü; göğsünde taşıdığı mühür alev gibi yanıyordu. Kemal onu kollarına aldı.
“Ne yaptın?” diye fısıldadı titreyerek.
“Seçmedim,” dedi Elif. “Zamanı özgür bıraktım.”O anda gerçek ortaya çıktı.
Kemal başını eğdi.
“Ben Hâkimü’z-Zaman değildim,” dedi. “Ben… zamanın ilk günahıydım.”
Yüzyıllar önce, sevdiği bir kadını kurtarmak için zamanı değiştirmişti. Osmanlı’nın kaderi o gün bozulmuş, zaman muhafızları yok olmuştu. Kemal cezalandırılmış; ne ölebilen ne de gerçekten yaşayabilen bir varlığa dönüşmüştü.
“Elif,” dedi gözleri dolarak, “sen benim kefaretimsin.”
Elif onun yüzünü avuçladı.
“Hayır,” dedi kararlılıkla. “Ben senin ikinci şansınım.”
- Writer
