ร่างเล็กตัวสั่นระริกเมื่อคนตัวโตเล่นอยู่กับช่องทางฉ่ำเยิ้มของเธอไม่พัก เขาทำราวกับว่าร่องกระสันของเธอคือน้ำหวานที่เขาแสนโหยหา ร่างเล็กอยากดิ้นไปมาแต่เขาก็รั้งเธอเอาไว้จนเธอไม่สามารถดิ้นไปมาได้
" อื้อ...บะ...เบาหน่อยได้ไหมคะ วันใหม่เหมือนจะไม่ไหวแล้ว "
ร่างเล็กทัดทานเขาพร้อมกับยกมือเรียวขึ้นมาขยุ้มผมของเขาเบาๆดวงตาปิดสนิทพร้อมกับเงยหน้าขึ้นด้วยความเสียวกระสัน และคนตัวโตก็ไม่คิดจะฟังเธอแม้แต่น้อยเขายังละเลียดชิมเนินรักของเธออยู่เนิ่นนานจนท้ายที่สุดคนตัวเล็กใกล้จะไปถึงปลายทางสีรุ้งแต่คนตัวโตก็หยุดเอาไว้เพียงเท่านั้น จนวันใหม่เองรู้สึกว่าตัวเองกำลังค้างเติ่งอยู่กลางอากาศ
" อื้อ...หยุดทำไมคะ "
ร่างเล็กเอ่ยถามออกไปอย่างลืมอายเพราะเมื่อสักครู่เธอกำลังจะไปถึงฝั่งฝันอยู่แล้วแต่เขากลับมาดับฝันของเธอเสียนี่ จะมาทำแบบนี้กับเธอไม่ได้นะ
ลมเหนือลุกขึ้นมายืนเต็มความสูงพร้อมกับประคองใบหน้าของลลิตาด้วย
