Günler, aylar derken ömür geçip gidiyormuş. Benim ömrümde huzur içinde gidiyor desem yalan söylemiş olurum sanırım. Aslı ve Sarp'dan sonra bir daha doğurmam derken iki sene sonra Uygar dünyaya geldi. Pars babasının ismini vermek isteyince kabul ettim. Tabi bu duruma sitem eden bir adet babam. Neden Uygar'mış da Hüseyin değilmiş. Söz verdim bir tane daha doğurursam erkek olursa Hüseyin koyacağım. Ama bir daha çocuk mu asla istemiyorum. Pars'a kalırsa bir futbol takımı kuracak kadar çocuk istiyor. Tabi yarısını o doğuracaksa neden olmasın değil mi? Benim için üç yeterli, hatta fazla bile. Ama doğurdum işte bir kere geri iade edemiyorum. ama bazen, gecenin bir vakti, üçü de aynı anda uyanıp ağladığında iade formunu bulup doldurmak istiyorum. Şaka tabii… ya da değil.
Sarp “anneeee çiş” diye a
