Bazen birini herşeyden çok severdiniz.Bu sevginizin nefrete dönüşmesi sizin için imkansız bir durum gibi görünür.Ama bazen şartlar sizi öyle noktaya getirir ki sevginizin bir anda nefrete dönüşmesini hayretle karşılarsınız.Birini ya çok seversiniz ya da ondan ölesiye nefret edersiniz.Ortası yoktur bunun.En azından benim için ortası yoktu.
Başka bir deyişle ya siyah vardır ya beyaz.İkisinin ortasında ki tüm renkler bana bir şey ifade etmiyordu.
Bu hep böyle olmuştu.
Hayat sizi hangi renge sürükler bilinmez ama,bir beyazınız olmalıydı.Dönüp baktığınız da yüzünüz de bir tebessüme yer verecek bir beyaz.
Benim beyazım olmamıştı hiç.
Hayatım siyahlar üzerine kurulmuştu.
Zamanla siyahı benimsemiş ve beyazın var olduğu gerçeğine inanmaz hale gelmiştim.
Siyah benim için güç demekti.Ben siyah
