EP1 สวัสดีความโสด

1836 Words
EP1 สวัสดีความโสด IG (รูปสาวสวยเซ็กซี่ในชุดบิกินีสุดแซ่บ) ya_yee: สวัสดีความโสด :) Comments xxx: ห๊ะ? น้องยาหยีมีแฟนตอนไหน xxx: อ้าว ก่อนหน้านี้ไม่โสดเหรอ xxx: ก็นึกว่าโสดมาตลอด xxx: จีบได้แล้วใช่มั้ยครับ xxx: เซ็กซี่มากครับ xxx: หุ่นดีมาก สนใจรับงานถ่ายแบบไหมครับ xxx: เลิกกับหนุ่มคณะเกษตรคนนั้นแล้วเหรอ xxx: เม้นบนหมายถึงใครอะ xxx: แฟนเก่ายาหยีคือใคร ใครรู้เปิดว้าปด่วน! xxx: ชื่อชัชชนอยู่คณะเกษตรตอนนี้เหมือนจะปิดไอจีไปแล้วนะ xxx: 5555 ถ้าไม่บอกว่าโสดก็ไม่รู้เลยว่าก่อนหน้านี้มีแฟน @ 14-heaven เวลาประมาณสี่ทุ่มบนโต๊ะวีไอพีที่คลับชื่อดังใจกลางเมืองแห่งหนึ่งมีเจ้าของแอคเคาท์ไอจีที่ใช้ชื่อว่า @ya_yee นั่งถอนหายใจออกมาอย่างเซ็งๆ เมื่อไล่อ่านคอมเมนต์ในรูปล่าสุดที่เธอพึ่งโพสต์ลงแล้วดันไปเจอคนคอมเมนต์ชื่อผู้ชายที่เธอไม่อยากเห็นไม่อยากได้ยินมากที่สุด ผู้ชาย...ที่เป็นเหมือนความด่างพร้อยในชีวิตของสาวสวยสุดฮอตอย่าง ‘ยาหยี’ “กูขำ ก่อนหน้านี้แทบไม่มีใครรู้จักพี่ชัชแต่พอไอ้หยีโพสต์ว่าโสดเหมือนจะรู้กันทั้งมหาลัยแล้วมั้งว่าพี่ชัชเป็นใคร” “มึงจะพูดชื่อทำไมเนี่ยตาต้า” “โทษทีๆ มันเผลออะ” “ทำไม มันเฮิร์ตจนได้ยินชื่อก็ไม่ได้เลยหรือไง” คำพูดของ ‘เพอร่า’ ทำเอายาหยีที่กำลังดุ ‘ตาต้า’ อยู่ถึงกับต้องหันขวับมามองแรงใส่เพื่อนแล้วรีบแก้ตัวในสิ่งที่โดนกล่าวหาทันที “ใครเฮิร์ต กูไม่ได้เฮิร์ตเลยสักนิด” “แล้วที่ช่วงนี้ชวนพวกกูออกมาดื่มทุกวันนี่ไม่ใช่เพราะเฮิร์ต?” “เปล่าเหอะ ตอนคบกับ ‘ผู้ชายคนนั้น’ กูไม่ค่อยได้ออกมาเที่ยวพอโสดก็เลยอยากออกเฉยๆ ไม่เกี่ยวกับเขาสักนิด!” “แต่มึงโดนพี่เขาบอกเลิกนะหยี ไม่เฮิร์ตเลยจริงดิ” ประโยคนั้นของตาต้าทำเอายาหยีถึงกับชะงักไปเล็กน้อย ยาหยีไม่ได้เจ็บที่โดนบอกเลิกแต่เจ็บที่คนบอกเลิกก่อนไม่ใช่เธอนี่สิ ใบหน้าเรียวยาวที่ใครเห็นก็บอกว่าสวยเชิดขึ้นพร้อมกับยกแขนขึ้นกอดอกด้วยท่าทางต่อต้าน ไม่ยอมรับในสิ่งที่เพื่อนพูด “แล้วไง มีกฎข้อไหนบอกว่าคนที่โดนบอกเลิกต้องเจ็บที่สุดไม่ทราบ! กูอาจจะรอวันนี้มานานแล้วก็ได้นะ” ยาหยีกระแทกเสียงพูดอย่างไม่ยอมแพ้ จนเพื่อนสาวทั้งสามคนของเธอต้องเป็นฝ่ายยอมเอง “จ้าๆ อย่าให้กูเห็นว่ากลับไปนอนร้องไห้คิดถึงเขานะ” “ไม่-มี-ทาง! กูจะโสดอย่างเฉิดฉายเลยคอยดู” พูดจบก็ยกแก้วค็อกเทลตรงหน้าขึ้นกระดกรวดเดียวจนหมดแล้วสั่งแก้วใหม่มาดื่มต่อเรื่อยๆ พอฤทธิ์ของแอลกอฮอล์เริ่มทำงานร่างกายก็เริ่มขยับไปตามจังหวะเพลงจนในที่สุดเจ้าของร่างกายสุดเซ็กซี่ในชุดเดรสสีดำก็ลุกขึ้นเต้นวาดลาดลายอย่างสนุกสนาน ยาหยีเป็นคนสวยรูปร่างดียิ่งใส่ชุดเซ็กซี่โชว์อกโชว์เอวแบบนี้ขยับร่างกายทียิ่งฮอตระเบิดจนผู้ชายแถวนั้นแอบกลืนน้ำลายกันเป็นแถว เต้นๆ ไปสักพักก็เริ่มมีคนเข้ามาขอชนแก้ว ยาหยียังไม่กล้าชนแก้วกับใครในตอนแรกเพราะกลัวว่าถ้าชนแก้วกับคนอื่นแล้วจะโดนดุแต่พอนึกได้ว่าตอนนี้ตัวเองโสดและคงไม่มีใครมาดุเธอแล้วจึงชนแก้วกับทุกคนที่เข้ามาขอชนด้วย ผ่านไปสักพักก็มีผู้ชายรูปร่างหน้าตาดีคนหนึ่งที่ ‘เล็ง’ ยาหยีมาสักพักแล้วเข้ามาชวนคุยจนสุดท้ายทั้งคู่ก็ตัดสินใจกลับไปด้วยกันท่ามกลางเสียงโห่แซวของเพื่อนๆ โสดได้แค่ไม่กี่วันก็รันวงการเลยนะยาหยี! . . Group chat ‘อ้ายมันคนจน’ (3) Pokpong (ปกป้อง): เมียเก่ามึงโคตรฮอต @Chatchon Pokpong sent a photo (รูปยาหยีในผับ) Ded-deiw (เด็ดเดี่ยว): จริง ถ้าไม่ติดว่าเป็นเมียเก่าเพื่อนนะกูเข้าไปชนแก้วด้วยแล้ว Chatchon: อยากชนก็ชนดิ ไม่เกี่ยวกับกู Ded-deiw: ตอนคบกันแค่กูมองน้องมึงยังตาขวางใส่ Chatchon: เลิกกันแล้ว อยากทำไรก็ทำ Pokpong: เชี่ยๆ เหมือนน้องจะดีลกับผู้ชายโต๊ะนั้นเลยว่ะ Ded-deiw: ชัด ดีลกันจริงควงกันออกไปแล้ว Ded-deiw: เอาไงอะ @Chatchon Chatchon: จะดีลกับใครก็เรื่องของเขา ไม่เกี่ยวกับกู Pokpong: แล้วถ้าน้องพาเขาไปที่คอนโด? Chatchon: ก็เรื่องของเขา คอนโดเขาไม่ใช่คอนโดกู . . . รถยนต์ Porsche ราคาหลายล้านเลี้ยวเข้ามาในคอนโดหรูใจกลางเมืองซึ่งอยู่ไม่ไกลจากคลับมากนัก ‘เตชิน’ ผู้ชายที่ยาหยีนั่งรถมาด้วยตั้งใจจะขับรถเข้าไปจอดในที่จอดแต่เจ้าของคอนโดชี้มือบอกให้เลี้ยวมาจอดหน้าคอนโดซะก่อนซึ่งคนขับก็ทำตามอย่าง-งงๆ ก่อนจะงงหนักมากกว่าเดิมเพราะประโยคต่อมาของยาหยี “ขอบคุณที่มาส่งนะคะเตชิน ขับรถกลับบ้านดีๆ น้า~” “ห๊ะ? เดี๋ยวสิครับยาหยี” ร่างบางกำลังจะเปิดประตูลงจากรถแต่โดนคว้าข้อมือไว้ทำให้ยาหยีต้องหันกลับมา “หืม มีอะไรหรือเปล่า” “จะไม่ให้เราขึ้นห้องหน่อยเหรอ?” “เตชินอยากขึ้นห้องเราเหรอ” “ก็…เราไม่ได้ดีลกันเพื่อมาทำเรื่องอย่างว่าเหรอครับ” เตชินคิดว่ายาหยีไม่น่าจะไม่รู้นะว่าที่เขามาส่งเพราะต้องการอะไรแต่ในเมื่อเธอทำเหมือนไม่รู้เขาจึงต้องพูดออกไปตรงๆ “อ๋า ก็เธอบอกขอมาส่งเราก็ให้มาส่งแล้วนี่ไง เธอไม่ได้บอกสักหน่อยว่าจะขอมีเซ็กซ์ด้วย” “เราพูดไม่ชัดสินะ” ชายหนุ่มเบลมตัวเองแล้วพูดต่อ “งั้นบอกตอนนี้ได้มั้ยว่าเราอยากมีเซ็กซ์กับเธอ” เจ้าของใบหน้าสวยยิ้มหวานให้คนตรงหน้า มือเรียวบางส่งไปลูบมือใหญ่ที่จับแขนเธอไว้ไปมาเบาๆ ก่อนจะดึงมือเขาออกพร้อมกับคำปฏิเสธที่แสนเลือดเย็น “ขอโทษน้า วันนี้เราไม่สะดวกอะ” “ทำไมถึงไม่สะดวกครับ” “เอ่อ คือ…” . . . ‘เราอยู่กับแฟนเก่าน่ะ’ ไม่ใช่ข้ออ้างแต่นี่คือเหตุผลจริงๆ ที่ยาหยีไม่สามารถพาผู้ชายคนอื่นขึ้นคอนโดได้เพราะบนโซฟากลางห้องเธอตอนนี้มีร่างของผู้ชายที่ได้ชื่อว่าเป็น ‘แฟนเก่า’ นอนเปลือยท่อนบนอยู่จริงๆ! เขาคือ ‘ชัชชน’ หนุ่มคณะเกษตรที่คนกำลังพูดถึงกันในคอมเมนต์นั่นแหละ ยาหยีกับชัชชนตัดสินใจจบความสัมพันธ์กันหลังคบกันมาได้หนึ่งปีซึ่งในระหว่างที่คบกันนั้นทั้งคู่อาศัยอยู่ด้วยกันที่คอนโดของยาหยีพอเลิกกันแล้วฝ่ายชายก็ไม่ได้ย้ายออกทันทีเนื่องจากอีกแค่ไม่กี่วันชัชชนก็จะสอบเสร็จและเรียนจบปีสี่อยู่แล้วเขาจึงขออยู่ที่คอนโดเธอต่อจนกว่าจะสอบเสร็จเพราะขี้เกียจไปหาที่อยู่ใหม่ ยาหยีไม่เข้าใจว่าเขาเป็นคนบอกเลิกเธอเองแต่ตัวเองกลับไม่ยอมไปไหนเนี่ยนะแต่เธอก็ดันใจดียอมให้เขาอยู่ด้วยต่อเนี่ยสิ คิดดูเอาเถอะ เลิกกันแล้วแต่ยังต้องเจอหน้ากันทุกวันแล้วจะให้ยาหยีเอาเวลาที่ไหนไปเฮิร์ต จากที่เคยนอนบนเตียงเดียวกันพอเลิกกันชัชชนก็ย้ายออกมานอนโซฟาและไม่เข้าไปในห้องนอนของยาหยีถ้าไม่จำเป็น ก็ยังดีที่เขายังมีจิตสำนึกล่ะนะ เจ้าของร่างบางส่วนสูงหนึ่งร้อยหกสิบกว่าเซนติเมตรถอนหายใจใส่คนที่นอนอยู่บนโซฟาแล้วเดินผ่านเขาเข้าไปในห้องนอน คล้อยหลังคนตัวเล็กผู้ชายที่แกล้งหลับอยู่บนโซฟาก็ลืมตาขึ้นมามองตามหลังเธอ พอเห็นว่ายาหยีกลับมาคนเดียวคิ้วเข้มก็ขมวดเข้าหากันด้วยความแปลกใจก่อนจะถอนหายใจออกมาอย่างโล่งใจที่ไม่เห็นเธอพาใครกลับมาด้วย . . ยาหยีตื่นมาด้วยความรู้สึกหนักหัวนิดหน่อยเนื่องจากเมื่อคืนดื่มไปเยอะ ความจริงแล้ววันนี้เป็นวันหยุดเธอไม่มีเรียนด้วยซ้ำแต่ดันรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาแต่เช้าเพราะเสียงเหมือนมีคนมาทำอะไรกุกกักอยู่ในห้อง พอลืมตาขึ้นมามองก็เห็นว่าเป็น ‘แฟนเก่า’ ของเธอซึ่งกำลังทำอะไรสักอย่างอยู่หน้าตู้เสื้อผ้า ยาหยีมองเจ้าของร่างสูงเกินกว่าหนึ่งร้อยแปดสิบเซนติเมตรที่กำลังหันหลังหยิบเสื้อผ้าในตู้สลับกับกระเป๋าเดินทางใบใหญ่จนคนถูกมองรู้ตัว “โทษที” คนที่เก็บกระเป๋าอยู่หันมาขอโทษคนบนเตียงก่อนจะหันกลับไปเก็บของต่อจนเสร็จแล้วลากกระเป๋าเดินทางใบใหญ่เดินมาหยุดอยู่ปลายเตียง ยาหยีเงยหน้าขึ้นมองเจ้าของใบหน้าหล่อเหลาที่เคยทำให้เธอตกหลุมรักนิ่งๆ เพื่อรอฟังว่าเขาจะพูดอะไร “ขอบคุณที่ให้อยู่ด้วยจนสอบเสร็จ คงไม่รบกวนเธอแล้ว” “อือฮึ” “ของในห้องเอากลับไม่หมดแต่คงไม่กลับมาเอาแล้ว ฝากเธอทิ้งด้วยแล้วกันนะ” “อื้ม” ยาหยีทำเพียงพยักหน้าและตอบสั้นๆ หลังจบประโยคนั้นทั้งห้องก็ตกอยู่ในความเงียบไปเกือบอึดใจ ยาหยีไม่รู้จะพูดอะไร ไม่สิ มันน่าจะเป็นอาการพูดไม่ออกมากกว่าเพราะเธอรู้ว่าสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อไปคืออะไร “ไปแล้วนะ” ดวงตากลมโตมองตามหลังร่างสูงที่กำลังลากกระเป๋าเดินทางออกจากห้องของเธอไปจนพ้นประตูห้องนอนก็หันกลับมาจนกระทั่งได้ยินเสียงประตูหน้าห้องถูกปิดลง สิ้นเสียงประตูแห่งการจากลาปิดลงคนตัวเล็กก็ยกมือขึ้นปิดหน้าแล้วร้องไห้ออกมาอย่างหนักทันที... ทุกคนคงคิดว่ายาหยีคงจะเป็นแบบนั้นสินะ คิดผิดแล้วล่ะ! ยาหยีไม่ได้ร้องไห้ หลังจากที่แฟนเก่าขนของออกจากห้องไปคนตัวเล็กก็รีบลุกขึ้นไปเช็กของในห้องทันทีว่าเขาทิ้งอะไรไว้บ้าง พอเห็นของที่ชัชชนทิ้งไว้ยาหยีก็อยากจะกรี๊ดออกมาดังๆ คำว่าขนของไปไม่หมดของเขาเธอก็คิดว่าเหลือไว้แค่ไม่กี่อย่างแต่ที่เห็นคือของที่เขาทิ้งไว้มันเยอะกว่าที่เขาเอาติดตัวไปด้วยซะอีก ยาหยีอยากจะบ้า เลิกกันแล้วยังต้องมานั่งเก็บของแฟนเก่าทิ้งอีก!
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD