World of Tsundere

Episode 3

Episode 3

I can feel it that someone is staring at me. At hindi nga ako nagkamali sa nakita ko, the guy whom I met in the staircase ang syang nakatingin sa akin.

He is shamelessly staring at me habang nakapalumbaba at hindi nakikinig sa discussion ni Ms. Debie.

As in, sya lang ang bukod tanging naiiba, sa kadahilanang lahat kami ay focus sa mga sinasabi ni Ms. Debie for their upcoming music video, samantalang etong lalaki na ito ay hindi man lang magawang mahiya sa ginagawang pagtitig sa akin.

I really feel concious tuloy. At napatingin ako bigla dito sa katabi ko na hindi rin naman magawang itago ang ngisi dahil nakikita niya ang nangyayari sa amin nung lalaki.

"Ikaw ha, may hindi ka sa akin sinasabi sa Sofia." pabulong na sabi ni Patricia.

"Ano ka ba. Mahabang kwento, saka mas nauna ko syang nakilala kanina kesa sayo." ganting bulong ko dito.

"Ay taray. Pang Episode 2 pala ang kwento ng beauty ko." natatawang bulong nito.

"Loka. Unexpected kasi yung nangyari kanina. Ikwekwento ko na lang mamaya. Baka masita tayo ni Ms. Debie."

Throughout the meeting, maraming idiniscuss about sa mga possible concepts or themes para sa gagawing music video ng CrossBorders. Buti na lang sa kalagitnaan ng meeting, tinigilan na ako nung lalaking member pala ng CrossBorders. Dahil isa isa silang tumayo at nagpakilala for the sake of formality.

He's name is Rino. Half korean and half Filipino.Same age as mine, 23 years of age. And to think na panigurado araw araw ko syang makikita dito sa Vast.

What a small world.

At bilang isa sa bagong naidagdag sa The Writer's Hub, ipinakilala ako ni Ms. Debie sa mga taong nandito din ngayon. Medyo nahihiya pa nga ako dahil hindi ako sanay sa atensyon na ibinibigay nila.

Before she finished her introduction to me, she emphasized that I will be the Officer in Charge for The Writers' Hub activities. Kaya medyo napre-pressure ako sa kung anuman ang mangyayari.

Sa amin kasi nakasalalay ang ganda ng storyline na magagawa namin para sa concept ng magiging music video ng CrossBorders. Hindi palang nangyayari pero parang kinakabahan na ako, paano kung ayaw nila sa mga ideas ko?

Reality hit me when I heard na nagpa-dismissed na ng meeting si Ms. Debie , kaya ang karamihan ay tumayo na at lumabas. Naiwan na lang kami ni Patricia at ang mga members ng CrossBorders.

"Hi Patricia!" If I am not mistaken his name is Chris, leader ng grupo nila.

"Hey Chris. How are you?" ganting bati nito. Mukhang close naman pala silang dalawan. And he looks so angelic at mukhang mabait.

"Okay naman, kaso eto tadtad ng practice. Buti naman kayo ulit ang makakasama namin sa project. Nice meeting you pala, Sofia." biglang lingon nito sa akin.

"Uh. Nice meeting you din." I awkwardly said.

"Nice. You look very pretty anyway." He said while smiling, halos hindi ko na makita mga mata niya because of his chinky eyes, I think half korean din yata siya. Hindi kasi niya nabanggit nung nagpakilanlan kanina.

"Uhm. Thanks?" halos wala sa sarili kong sambit. Seriously? Hindi ko alam paano magre-react.

"Ano ka ba naman Chris, hinay hinay lang sa pagco-compliment. Mahina ang kalaban." natatawang biro ni Pat dito.

"Oh. I'm sorry if I startled you, ganito lang kasi ako, I am directly honest on what I am seeing or feeling." he explained.

"Aren't we going yet?" rinig naming saad ni Rino. I can sense irritation from his voice

And if looks could kill, probably we are dead right now.

"Yeah, yeah. We are going na." pagharap dito saglit ni Chris. "We better keep going na, at baka maging leon na naman yung kasama ko." ang natatawang bulong sa amin nito.

"Yeah sure go ahead." ganting sabi ni Pat dito. "We never like it when he is mad anyway." natatawa ding sagot nito.

And just like that , isa isa na rin silang nagsi-alisan. But before Rino shut the door behind him, he gave one last look to me while raising a brow.

Ano ba talagang problema nun?

"You know what parang may something sayo si Rino.Ano ba kasing nangyari girl?" pag uusisa ni Pat sa akin.

"Ganito kasi yun.."

Then I started to tell her what happened kaninang umaga sa may hagdan.

"Oh my god. That's so unexpected! In all places talagang sa may hagdan pa kayo magkikitang dalawa? And imagine that bad first impression that you have to each other."

"I know right, maski rin naman ako nabigla eh. I don't know what to do with him, lahat na ginawa ko to compromised pero at the end sinabihan niya lang ako ng stupid. Doon na-trigger ang pagkainis ko sa kanya."

"Alam mo girl dahil nandyan na din naman yan, at for sure magkakatrabaho din kayong dalawa.Ikaw na lang mag-adjust sa kanya, okay? Hay nako ako na nagsasabi Sofia, hindi birong makabangga yang si Rino."

"What do you mean by that?" naguguluhan kong tanong patungkol dito.

"Oh well base na rin sa experience at sa mga naririnig kong haka haka, iba talaga magalit yan si Rino. Walang sinasanto, he is very cold and the same time hot tempered. I heard nga eh, because of him one of the employees here in Vast naipa-sisante niya."

Gulat akong napatingin sa kanya.

"Really? He can do that?"

"Of course. Lolo mo ba naman ang isa sa mga major shareholders dito. Nothing is impossible, kaya I suggest girl, you adjust."

I took a deep breath and calm my nerves. Hindi pala basta bastang tao ang nakabangga ko kanina, aside from being a member to a well known group, galing pa sa makapangyarihang pamilya.

Pat and I went back again sa room ng The Writers Hub, because Ms. Debie already assigned us what's going to happen for the next days, so we better be prepared.

And Pat tour me around sa magiging office ko, I mean office namin.Dito lang din sa 8th floor kasi dito naman talaga yung designated floor area for writers nf vast. Pero ang kinamangha ko talaga is yung pagkakaroon nila ng main room dito. Sobrang lawak niya kasi as in, eto pala ang nagsisilbing office nila. Nasa may pinakadulo sya ng floor kaya hindi agad agad makikita.

"Welcome aboard. Dito pala magiging desk mo,tabi tayo syempre noh." Patricia pointed out dun sa cubicle area namin.

"And fyi, yang laptop na nandyan sa desk mo sayo yan. One of the benefits ng pagiging Vast Employee, ang pagkakaroon ng mga gadgets. O diba? San ka pa?"

"Wow. Really? This is nice." paglapit ko agad dun sa desk ko at agad ko din inopen ang laptop.

"Yes, basta marami pang iba. I think you also have the company phone pero nasa possession pa yata yun ni Ms. Debie. Follow up na lang natin later."

"Yeah, sure." I nodded.

Almost 6PM na pala nung nagpasya na kaming umuwi na. Usually yung iba daw is nag oovertime dito, pero syempre dahil baguhan palang daw ako okay naman daw maagang umuwi. Except pag gagawin na talaga namin yung project sa CrossBorders, dun na daw kami kailangang mag focus at paniguradong late makakauwi.

Once again, kasama ko sa nagpagod si Patricia habang tinatahak namin pababa mula 8th floor to 1st floor. Pero kahit ganun pa man hindi ko sya nakikitaan ng pagrereklamo which I highly appreciated from her.

We are finally at the 1st floor at palalabas na kami ng tinawag pansin niya ako.

"Girl, bukas mo na daw makukuha yung Company ID mo. Para may access ka na dito sa Vast, nag chat sa akin si Ms. Debie. Isasabay na lang din niya yung pagbigay ng company phone."

"Wow. Sige, salamat sa info Pat. "

"Oh paano san ka niyan? May taxi ka na bang sasakyan?" pagtatanong nito sa akin.

"Hindi na, mag-bus lang ako. Nagtitipid ako eh." natatawa kong sagot dito.

"Ay sus, wag ka nga. Nakita ko laman ng wallet mo puro credit cards."

"Naka-pangalan yun sa parents ko, ano ka ba. Saka uso pagtitipid ngayon, mahirap ang buhay."

"Hay nako tama na yang teledrama sa hapon, sumabay ka na lang sa akin sa taxi."

"No need na, may bibilhin pa din kasi ako sa may department store." turo ko dun sa tanaw lang ng mall na halos katabi lang din namin.

"Sure ka ha? Ingat ka, chat mo ako. Friends naman rin tayo sa sss eh."

"Opo, mommy." natatawa kong sagot dito. "Bye. See you bukas." pagpapaalam ko dito at naglakad na rin ako palayo para makapunta ng department store.

Patingin tingin ako sa mga natitipuhan kong mga sapatos, I wanted to buy a new pair. Para na rin may magagamit akong pangpasok sa Vast.

I wanted a black enclosed heels na atleast may 2 inches height.

I was busy looking from the possible shoes na bibilhin ko ng all of a suddent something caught my attention.

There is a man and a woman who is now entering here in the store. They are both wearing facemask at caps.Naka-angkla ang kamay ng babae sa braso ng lalaki. They seem really really close, or I mean they manifesting a boyfriend girlfriend kind of thing.

But what really caught my attention is the guy's look. Kahit hindi ko makita ang mukha niya, but I know, I certainly know who is that person.

Because he is wearing a shirt, specifically a campaign shirt for the stray dog and cats adoption. Kanina bahagya din akong nagulat sa nakita ko when I saw him at the meeting, at nakapagpalit na rin pala sya ng damit niya. But yeah, that what's really caught my attention, the shirt he is wearing kanina at ngayon.

He has the same principle in voicing out our opinions for the love of animals. I have also the same shirt, same exact shirt pero ladies type.

That's why I know by looking at them. That one person is Rino.

Yeah. Rino of CrossBorders.