Yatağa uzandığım andan beri Altan'ı düşünüyordum. Kafam orada kalmıştı ve bozuk plak gibi sürekli o anı aklıma geliyordu. Uykularım kaçıyordu, değişik birisi olmuştum. Her şeye çabucak sinirleniyordum belki de bana verdiği o ilacın etkisiydi bilmiyorum.
Geçtiğimiz bir ay boyunca parça parça uyuyabildim. Soluksuz derin bir uyku uyuduğumu hatırlamıyordum. Her gece üç saatte bir uyanıyordum. Düzenli olarak üç saatte bir. Gözlerimi kapattığımda Altan'ı tekrar görüyordum. Son kelimeleri kafamın içinde yankı yapıyordu.
Uyuduğum o üç saatlik uykulardan da yataktan fırlayarak uyanıyordum. Soğuk soğuk terliyordum, abimin söylediğine göre birkaç keresinde çığlık atmışım. Şu anda ise yaklaşık yirmi sekiz saattir uykusuzum. Deli gibi uykum var ama ben uyuyamıyorum, uyumaktan korkuyorum.
Kabullenemi
