"Bizi iş bekler. Gitmemiz gerek. Yine de bizi evine kabul ettiğin için çok teşekkür ederiz." Diye konuştu Kurt.
"O nasıl söz. Size minnettarım." Diyerek göz kırptığımda Uğur daha geri planda olduğu için görmemişti. Hepsi anladığını belli edercesine gülümseyip başlarını salladılar. Kapıya geldiğimizde hepsiyle tek tek vedalaştım. Ne zaman görebileceğimi bilmiyordum. İstihbaratçı olan birisi tanımadığım için pek fazla görünürde dolaşmadıkları kanaatine vardım. Örnek verecek olursak Altan hep ortaya birden çıkıyordu.
"Görüşmek üzere yenge." Dediğine Savaş'a dik dik baktım. "Tamam, Eva." Diye devam edince gülümsedim.
"Evacığım seni tanıdığıma çok memnun oldum. Ne zaman karşılaşırız bilemem ama Altan vasıtasıyla görüşeceğimize eminim. Tarifi de sana iletir." Dediğinde birbirimize sarıldık.
