Asya
Hastane kapısına kadar yanımda yürüyen beş tane iri cüsseli adam, dışarıdan bakıldığında “VIP birinin korumaları” gibi görünüyordu.
Ama ben biliyordum ki bunlar tim… Yani Emir’in deli, şamatacı, patavatsız ekibi.
Ve şu an hastane bahçesinde yürürken bile fısıldaşıp bana bakıyorlardı.
“Bak Serdar, o adamın suratına ne oldu biliyor musun?” dedi Yörük, belli ki birini çekiştiriyordu.
“Ne olmuş?” dedi Serdar merakla.
“Komutanım kıskandı, ondan oldu. Yengeye dokunmayacaktı.”
“Saçmalama lan, ne kıskanması? Görev dediler, görev!” diye atladı Murat, bana bakarak sırıttı.
Onur ise kahkaha atarak araya girdi: “Görev dedi ama sesi titredi, yalan yok.”
“Ben buradayım bu arada,” dedim kaşlarımı kaldırarak.
“Biz de buradayız yenge,” diye karşılık verdi Serdar. “O yüzden konuşuyoruz zaten
