Serdar
Benim için dünya iki kelimeden ibaretti: Tim ve görev.
Komutanımın sesi kulaklarımda yankılanıyordu, “Serdar, önceliğin görevdir!” derdi hep.
Ama şimdi... Komutanım hastane odasında baygın, Asya yengem ortadan kayıp, ben delirmek üzereyim.
Telsiz elimde, gözüm haritada. Damarlarımda kan değil, öfke akıyor.
Tam o sırada kapı bir gürültüyle açıldı.
Derya.
Yine o. Deli karı. Gerçi olay olduğundan beri suskundu. Demekki korkmuştu.
Elinde montu, gözleri alev alevdi.
“ Asker! Kaç gündür ne arıyorsun, ne soruyorsun! Benimle ilgili bir gelişme yok mu?”
Derin bir nefes aldım, sabır dedim içimden. Bir de bu kızın meselesi vardı. Komutanlar ağzımıza sıçmıştı.
“ Derya hanım, lütfen... şimdi sırası değil. Yengemi kaçırdılar, Emir Komutanım ölümle boğuşuyor. Senin derdinle mi uğraşayı
