UNA- BALIK-TANAW
1105 Words
Ysabelle's POV
"Bakla, bakit hindi ka pa kumakain? Lunch break na." tapik ni Marie sa akin.
"Ha? Ahm, lunch break na?“ tanong ko dito.
" Oo, lunch break na. Ano sasabay ka ba?" confirm nito na tinapat pa sa akin ang cp nitong hawak.
" Ah, hindi, wala akong gana tsaka ang sakit ng ulo ko eh."
"Halata nga bakla, ang lalim nga nga iniisip mo eh. Sige alis na ako, buti nalang dumating si Mark, may dalang Donut, bigyan nalang kita mamaya para naman hindi ka magutom. Bye!" paalam nito.
"Sige, Salamat, Ingat kayo. Bye" kaway ko dito.
Sumasakit kasi ang ulo ko matapos ang mga bagay na nangyari sa akin.
FLASHBACK
Nagising ako sa isang taong sumisigaw, napahipo nalang ako sa ulo ko dahil sobrang sakit nito.
"My God, Deimon, what happen here. Sabi na mahuhuli din kita." Sigaw ng matandang Lalaki.
"Don't f*cking shout Dad, still here sumisigaw ka padin. Baka magising si Colleen. Tsk. " sabi ng lalaking katabi ko. Deimon ata pangalan sabi nung lalaki.
Wait, katabi ko? Agad akong na patingin sa lalaki. Nilibot ko ang buong paningin ko. Wala siyang damit pang itaas at ganun din ako.
TEKA,,,
,
,
,
,
,
,
,,
"Ahhhhhhhhhh, S-sino kayo?! A-ano nangyayari???Tsaka hindi ako si Colleen. Ysabelle ang pangalan ko. " Turo ko sa mga ito pati na sa sarili ko.
"Damn, Teka, What? s**t, Tsk" sigaw ng lalaki sabay tingin sa akin. Kulang nalang patayin ako nito sa tingin. Napasapo naman ng ulo to.
"Hoy, Deimon, Don't shout Her, Siya na ang magiging asawa mo. No matter what happen." sabi nung matandang lalaki.
"NO!" sigaw nung demonyo este nung Deimon ata.
Sabay tayo nito, napatingin naman ako sa baba niya, Ang, ang...
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
"Ahhhhhhhhhhh, yung ahas mo, my precious eyes, My God."tili ko.
Diyos ko yan ba yun, grabe nakaya ko pala yun, tskk bakit ba yun ang naiisip ko. Teka erase erase.
"Magkano ba?"sabi nito.
Napatingin naman ako sa sinabi nito, ano ako, bayaran?
"Ano!? Anong sabi mo! " gulat kong tanong dito.
"Tsk, Bingi ka ba? Magkano ba ang kailangan mo para di ka magsalita!" ulit nito.
Napabalikwas naman ako sa pagkakaupo ko sa kama. Ang kapal ng mukha niya, hindi lahat ng tao, pera ang solusyon.
"Lumayas kayo dito! Di ko kailangan ang pera mo. LAYAS!!!" sabay hablot ko sa kumot para matakpan ko ang katawan ko.
Una ko siyang tinulak dahil naiinis ako at nag-iinit tenga ko sa mga sinasabi niya.
"F*ck, don't dare to touch me, I can go outside without you." turo nito sa akin.
"Yun naman pala eh, Lumayas kayo sa kwarto ko, ikaw na nga ang mali ikaw pa matapang. LUMAYAS KA!" titig ko dito habang tumutulo ang mga luha ko.
Hindi ko ininda ang sakit ng nararamdaman ko. Mas lalo pang bumibigat pakiramdam ko kung sinasabihan akong malandi at bayaran.
"Deimon, bumalik ka dito, hindi pa tayo tapos. Deimon. Lintik na batang yan. Sakit sa ulo." sigaw ng matanda ng makaalis yung Deimon.
Napatingin naman ito sakin.
" Sige Iha, pasensya na, iiwan ko muna ang secretary ko para samahan ka dito at maiayos ang gulong nagawa ng anak ko." sabi ng matandang lalaki.
Hindi naman na ako sumagot dahil humihikbi na ako.
"Huhuhu, Pasensya. Hahaha, lintik na yan." iyak tawa ang nagawa ko nung umalis silang pareho at gaya ng sabi nung matanda ay naiwan nga ang secretary nito.
"Sorry Ms." yukod nito sa akin.
"Naku, wag mo nang gawin yan dahil lang dun sa demonyong yun. Di mo deserve na ikaw ang humingi ng pasensya, dapat siya. Siya na nga ang mali, siya pa ang may ganang magalit. Tsaka wala na, wala na yung iniingatan ko para sa taong magmamahal sa akin." pagtatayo ko dito at napahikbi na naman ako dahil sa sinabi ko.
Wala na yung iniingatan ko, dahil lang sa pagkakamali nanging ganto sitwasyon ko.
Pagtingin ko sa kama, dun ko nakita ang bagay na ayaw ko. Ang pulang marka sa bed sheet. Lalo lang akong napahagulgol dahil hindi ko alam ang nangyari talaga.
Ang alam ko nilalagnat ako kagabi kaya nga bumalik ako sa kwarto at hindi na nakihalubilo sa mga colleagues ko.
"Anyare po mam?" alo sa akin nung secretary.
"Huhuhu, wala na talaga siya ate" iyak ko dito.
"shhhh, tahan na po." niyakap lang ako ng secretary hanggang sa mahimasmasan ako.
Nang maayos na ako at kalamado. Kasama ko parin yung secretary nung matanda at pumunta kami sa exclusive VIP ng hotel kung saan kami nagbakasyon ngayon ng mga colleagues ko.
"Hi, Iha, My name is Mr. Rodrigo Falcon, umupo ka muna to discuss important matters . Anyway just in case, call me Dad from now on." bungad ng matanda sa akin.
"Po?" nabingi naman ako sa sinabi ni Mr. Rodrigo.
"Like what I said earlier, Call me Dad, Alam ko sa sarili ko, pagkatapos nito, mananalaytay na ang dugo ng mga Falcon sayo. Kaya sana iaccept mo din ang proposal ko sayo. Ang maging asawa ng anak kong si Rhed Deimon." hawak nito sa kamay ko.
"Ahh, a-ayoko po. Hindi ko po tinatanggap kaya sana, suportahan niyo po din ang desisyon ko. Sige po, Salamat nalang po Mr. Falcon." pakiusap ko dito at humakbang palayo.
"Hindi ko matatanggap ang pakiusap mo. Sa ayaw at sa gusto mo, magiging asawa mo ang anak ko Ms. Ysabelle Sanchez." banta nito sa akin.
Lalo akong nabingi sa sinabi niya hanggang sa nagdilim ang paningin ko at buti nalang ay nakasalo sa akin.
Nang gumising ako ay nasa kwarto na ulit ako.
END OF FLASHBACK
Mas lalong sumasakit ang ulo ko nitong mga nakalipas na araw. Kapag inaalala ko ito.
May dalawang buwan na rin simula ng may mangyari sa amin nung Deimon at magdadalawang buwan na rin na may nagpapadala sa bahay ng pera para daw sa akin at alam ko naman kung saan galing yun.
"Hmmm, ang bango naman ng hipon" sabi ni Carla.
Bigla naman nangasim ang sikmura ko kaya agad akong nagtungo sa Cr para sumuka.
Pagdating ko sa Cr wala naman akong maisuka kaya bumalik na lang ulit ako sa upuan hanggang sa naamoy ko na namn yung mabaho.
"Carla, ang baho naman niyan pero mukhang masarap" ani ko nung lapitan ko siya.
"Huy, grabe siya, hindi ah. Ang bango nga eh, tsaka paborito mo to diba, teka tikman mo dali." suyo ni Carla.
Pero nung di ko pa natitikman ay naduwal na naman ako at nag sign sa kanya ng pupunta ako sa Cr.
Saktong paglabas ko ng office para pumunta sa cr ay nawalan ako ng malay.
- Writer
