"Didi, this is your farm?" si Mareng na umaawang ang mga labi. Maging ako ay namangha sa malawak na lupain na napupuno ng mga nagtataasang mangga. Meberde at malamig ang hangin. Binigyang kulay ng mga bulaklak ng mga punong mangga ang paligid. "This is mine too?!" Mareng exclaimed. Nagningning pa ang asul nitong mga mata at walang kurap na liningon si Draco. I bit my lower lip absentmindedly as I was trying to fight the guilt I was feeling. If I let Draco get Mareng, she would no longer be poor. She can have everything. She can enjoy what she deserves. A life she dreams of. She can have all of those things because she is a Señorita! Right, Veron! Your precious daughter is a Señorita. The daughter of a business man! Tila ako pinagbagsakan ng langit sa naiisip. Mas lalong malabong maiu

