Chapter 1 - Warning
1037 Words
(Charlie Vega POV)
"Let go of me you bastards, you don't have the right to touch my precious skin, you idiots! Arghh it hurts." Pagpupumiglas ko habang hila hila ako nang--- arghhh hindi ko kilala ang mga taong 'to.
Sino kaya ang mga to?
Nakakapagtataka naman kase wala naman akong alam na nakaaway ko.
Yeah, I was kidnapped with this....oh ghad. I don't know who the hell they are.
I'm not rich either, I'm an orphan, my parents? they're all dead leaving me alone in this damn sad lonely world, but good things I have friends and decent work kaya nakakasurvive ako sa buhay.
I think they're not after money cause they look well-dressed and fixed than me. Mukhang mayayaman ang mga ito.
Tsk ano bang kailangan ng mga ‘to sa’kin?
Nakapagtataka talaga. Baka may galit sakin di ko lang alam.
"So you are Charlie? Hmm, I thought you're a boy." The man said turning his back facing me.
Napalunok ako nung matunghayan siya.
Napakalakas ng dating at parang ang hirap huminga dahil sa aura niya nakakapag pigil hininga!
He's damn hot about 5/11 or 6 feet tall. His dark curly hair was perfectly fits to his perfect face, he's staring at me like he's reading my soul, a pointed nose with that lips as red as rose with a little fuller.
Jusko ngayon lang ako nakakita ng ganito ka lakas ang dating halos perpektong lalaki!
"What's this all about? Damn! I have something to do with my busy damn life, will you please set me free I don't have money." Halos pa utal na sambit ko.
Tinitigan niya lang ako mula ulo hanggang paa.
Napalunok ako.
"Wait......" Napatigil ako nung may masama akong naisip.
"Oh ghad, don't tell me, you'll going to get all my body organs then sell it or what?" Utal ko.
Wag na man sana pero,
"Oh well if that's my fate, I'm willing to accept it with all my heart." Malungkot na utal ko.
Di ako makapagfocus dahil parang ang sikip sa pakiramdam kahit nasa malawak naman akong silid kasama ng mga kidnapers ko.
"Stop it.....You are over acting." Seryosong sabi niya.
"Leave us please." Aniya sa mga tauhan niya yata.
"Sige Lord. Tara na." His men answered him then go out leaving me alone with this giant man in this freaking room.
Napapigil hininga ako nung humakbang ito papalapit saakin.
"I want you to stop that damn article of yours about my damn business and about me. " Seryosong usal niya.
So this is all about my work, I'm a writer of a news paper and for now I am writing an article about selling killer weapons.
Of course that’s illegal. So that I wrote the worst things with that illegal selling and now police men are after the Leader of that illegal business.
"So you must be the boss? Do you even know what are the consequences of that business of yours?" I said while crossing my arms at tinaasan siya ng kilay.
"And who the hell are you? Asking that damn question on me? Straight to the point, stop that article of yours. I'm giving you a chance because you're a woman. So stop that before it's too late for you to. "He said firmly.
"Are you threatening me or something? "I asked firmly, more firmly.
"Yeah I am.” He said stepping closer and closer pressing me to the wall.
"Su--ssure, am, I'll stop it, can I go now? "I asked, hurriedly pulling my self from his body.
Medyo kinakabahan na ako.
"Ok then, that’s good. " He said untying me. I smell his perfume, His neck, his ear, his face all of him is the best.
He is beautiful, a godly feature but seems dangerous as hell.
Napatigil pa ako para pagmasdan ang kabuuan niya.
Di ko alam kong matatakot ba ako sakanya o iwan kase parang naeexcite akong kasama siya ngayon.
Di ko maipaliwanag ang nararamdaman kong to. Nahihibang na yata ako.
"I'm going bye. " Pagpapaalam ko sakaniya pagkakalas ng tali, leaving as fast as I could lol.
He's insane, why do I need to stop my article, that's my work, I love my work and I don't care about him, Every now and then I'll make sure I will be more careful about stalking them.
Ngayon pa ba ako susuko eh, alam ko na ang leader nila, he's not that scary he's beautiful yet illegal!
Tsss ano ba tong iniisip ko. Inirapan ko ang mga kidnapers ko at umalis na.
I wont give up! Kahit ano pang sabihin ng lalaking yon, siguraduhin kong mag iingat na ako sa susunod para di mahuli.
Pilitin kong di magkrus uli ang landas namin dahil ipagpatuloy ko talaga ang nasimulan ko upang makatulong sa bansa ko bilang isang manunulat.
Pero parang gusto kong bumalik para makita siya.
Damn. Kakaiba humigot ang aura niya.
Kaya mas lalo akong magpursigeng sundan siya upang malaman ang mga ginagawa niya.
Malakas ang pakiramdam ko na malaking sindikato talaga ang pinapamunuan niya. Halata naman kaseng di siya basta bastang tao.
Malakas ang dating niya at halatang napakayaman dahil narin sa lugar na to na pinagdalhan nila saakin, napakalaki at iwan ko kung saan ako pupunta para makalabas. Bakit ba kase ako lumayas agad na di man lang nagpasama sa isa sa tauhan ng taong yon.
Di ko tuloy alam kung saan ang exit sa lugar na to.
Pambihira naman talaga oh.
Paano pa ako makakalabas dito?
Kailangan ko talagang bumalik para magtanong kung saan ang exit. Damn it!
Sino kaya siya, ano kaya ang pangalan niya? Dapat tinanong ko man lang sana para may pangalan na sa mga artikulo ko tungkol sakanya.
Pambihira, natanga kase ako bigla nung nakaharap ko siya.
Bahala na maglibot na lang ako dito baka sakaling makahanap pa ng impormasyon tungkol sa lalaking yon at sa grupo niya.
Siguradong marami akong matutuklasan dito bago ko pa man makita ang exit.
Sino ka? Gaano ba kalawak ang koneksyon mo? Lalo akong naexcite dahil narin sa naging interesado na ako di lang sa negosyo mo pate na rin sayo!
(Narrator)
Habang naliligaw si Charlie sa loob ng compound nakatingin lang ang lalaki sakanya sa monitor inaaral ang bawat galaw niya.
- Writer
