Why Not Me (Completed)

Prologue

Buong-buo pa rin sa aking alaala ang mga nangyari nang gabing iyon. Ang mainit niyang yakap at halik, mga haplos na unang beses kong maramdaman.

Those pain that I carried for years just gone when he said those words, words that he never told me before...

I stopped hoping, but with those words I again started to believe that maybe, just maybe it will be me and him...

But now that everything's sinking, I realised that its more painful now than before...

Alam kong ako ang nakiusap na huwag niya akong itaboy, na maari niyang kalimutan ang kung anong mga nangyari, pero huwag niyang pagsisihan na minsan niya akong minahal, huwag niyang bawiin ang kaniyang mga sinabi...

Akala ko sa ganoong paraan ay mawawala ang sakit, pero mas mahirap palang alam ko kung nasaan ako sa puso niya, pero wala akong lugar sa buhay niya...

Niyakap ko ang aking sarili, pinakiramdaman ang agos ng tubig na dumadaloy sa aking hubad na katawan.

Mas lumalamig ang tubig sa aking pakiramdam dahil sa mga tumatakbo sa isipan ko...

I'm drowning from my thoughts, from pain and from reality...

He answered all my calls that night... But now that the answer for my question in my mind for years is right in front of my face, I'm feeling nothing but pain...

I know now...

It can't be me...