บทที่ 20 อย่าดื้อ

1204 Words

“มาวิน เลิกพูดแบบนั้นสักที เราไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย” ญาดาพูดออกไปตามความจริง เธอกับเขาไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อยก็แค่เผลอไผลมีอะไรกันเมื่อคืน ไม่ได้หมายความว่าเธอจะอนุญาตให้เขาป่าวประกาศออกไปแบบนั้น “แต่เธอได้ฉันแล้ว จะฟันแล้วทิ้งเหรอว่ะ” มาวินงอแงเหมือนเด็กไม่ได้ดั่งใจ ซึ่งเธอไม่เข้าใจว่าเขาเป็นแบบนั้นทำไม “หนักเหรอว่ะ” “สุดๆ เลยอีเอส นั่นนะร่างที่เป็น ส่วนเทสที่สร้างก็คือน้องยูมิ” เซนต์อธิบายอาการของเพื่อนที่คลั่งรักหนักมาก “ถามจริง! อุ๊บ! เป็นร่างที่จึ้งโคตร แต่เทสที่สร้างเด็ดกว่า” “ญาดาฉันถามว่าเธอจะฟันฉันแล้วทิ้งเหรอ” “เราไม่ได้หมายความว่าแบบนั้นสักหน่อย” “กลับไปทะเลาะกันที่ห้องมั้ย ถ้าไม่ก็ช่วยกูทำงานหน่อย” คิงส์เอ่ยออกมาอยากไม่สบอารมณ์เท่าไร งานที่กองท่วมหัวไม่ว่าจะเป็นโครงการต่างๆ ที่แต่ละสาขาส่งเข้ามาเพื่อของบให้พิจารณา ไหนจะงานลานเกียร์อีก แค่นั้นก็ปวดประสาทมากพอแล้

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD