UFAKLIK

(2.Bölüm)

        Bana hala cevap vermemişti. Ne bekliyordum ki bana cevap yazacağını falan mi kendi yazınca hemen cevap vermeliyiz ama ben yazınca cevap yok çok güzel . Gerçekten harikaydı . Adam babama kadar ele geçirmişti . Kimdi ki bu . Aramaya karar verdim . Evet sesini duymak istiyordum.

       Karan . Çalıyor ,çalıyor , çalıyor. Ah inanamıyorum açmıştı.

      Karan : Noldu ufaklık ?

   Beş saniye boyunca öylece kalmıştım . Allah'ım o nasıl güzel kalınsı bir erkek tonuydu . Bir kadını etkileyecek kadar güzel bir sesi vardı. Bu adam ne kadar büyüleyiciydi yahu böyle .

         Karan : Küçüğüm bir sey mi oldu ?

- Evet oldu bana neden cevap vermiyorsun. Sen yazınca ben hemen cevap veriyorum . Ama ben yazınca sen cevap vermiyorsun . Ben neden sürekli ekranın başında acaba Karan bana mesaj attı mı atacak mi diye kafayı yiyorum acaba diye bir solukta konuşmuştum. Aptal Alara . Aptal Alara . Yine kendime engel olamamıştım. Ve her şeyi söylemiştim . Yahu ne vardı ki .

          Karan : Birileri beni özlemiş sanki .

  - Hayır Karan. Seni özlemedim . Konuşmamız lazım . Hayatımda olanlar hakkında. Bana sana artık kimse zarar veremeyecek diyorsun . Okulumdaki insanlar artık benle dalga geçmiyor . Babam bana iyi davranıyor . Kimsin Karan . Kimsin ve neden hayatıma karışıyorsun . Beni neden koruyorsun.

        Karan : Mutsuz musun güzelim . İnsanlarin hayatına karışmasını senle alay etmesini aşağılamalarıni mi isterdin. Ne isterdin tam olarak ?

     -Bana acimamani isterdim Karan acimamani .

Telefonu suratına kapatmistim. Neden bilmiyorum ama onun bana acımış olma ihtimalini düşündükçe her şey soruma gidiyordu . Kafamı toparlayamiyor ve kendimi çaresiz aptal kız cocugu gibi hissediyordum . Neden beni korumak istiyordu. Bu kalbim hiç atmamisti birine hiç sevmemisti kimseyi . Neden bana bunu yapıyordu ki . Yorulmuştum . Gerçekten çok yorulmuştum . Kendi kendime konusurken ekrana mesaj sesi geldi .

        Nil Karaibrahimgil benden sana . Tek tek yazmıştı şarkı sözlerini .

     Karanlıktan gelecekler diyordu bana önünde dikilecekler diyordu . Dikilebilirler miydi . Sarı sarı dişleri olacak diyordu . Çok iğrenç geliyordu kulağa  . Sivri pençeleri olacak. Olsundu umrumda değildi ki . Yakalayacak sanacaksın .Ama hep sen kazanacaksın. Kazanabilir mıydım ki . Ben başarabilir mıydım . Bu kadar güvensiz bir kızdım işte ben . Ben sana koşmayı öğreteceğim diyordu. Oysa bana bu yaşıma kadar hiçbir şey bilerek öğretmek istememişti.

İçinden gülmeyi öğreteceğim. En son ne zaman içimden gülmüştüm ki . Yalanlar söyleyecekler. Söylüyorlardı . Hep de söylemişlerdi. Sözlerinden dönecekler. Kimler dönmedi ki sözlerinden. Buzdan kalpleri olacak. Dedem ve annem harici herkesin buzdan kalbi vardı hem de taştandı. Acı sözleri olacaktı . Yaralayacak sanacaksın. Kimler yaralamadi ki .  Ama hep sen kazanacaksın. Ne olur artık kazanayım ne olur . Böyle devam ediyordu . Şarkıyi sonuna kadar dinlemiştim . Sonra ise şunu dedi .

      Ne demiştim ufaklık . Ben sana kendini sevmeyi öğreteceğim. Bu da geçer yahuyu öğreteceğim. Bazen tam ortadan kırılmayı . Bazen de keskin cam gibi dağılmayı öğreteceğim. Ben sana başarmayı öğreteceğim ufaklık .

     - Başaracağım Karan . Sana söz veriyorum başaracağım .

      Karan: Başaracağını biliyorum ufaklık .

      - Ya basaramazsam Karan ya düşersem yine de yanımda olur musun . Yine tutar mısın beni

        Karan : Ben senin her zaman yaninda olacağım ufaklık . Ve düşmene asla izin vermeyeceğim.

       - Biliyor musun tartı aldım . Tartılacağım ve spora başlayacağım artık . Ama çok korkuyorum o rakamları görmekten .

        Karan : Korkma güzelim . Onlar sadece sayıdan ibaret . Önemli olan senin ne hissettiğin . Hangi bedende mutlu olduğundur . Eğer kendi kilondan şu anki olduğun durumdan mutlu isen insanların ne söylediği ile ilgilenmemelisin. Ve yoluna olduğu gibi devam etmelisin biliyorsun değil mi ?

         - İyi hissedemiyorum Karan . Kendimi o kadar mutsuz hissediyorum ki . Dışarı çıkamıyorum . Korkuyorum . Mesela bir sokaktan geçmek istiyorum . İnsan mi görüyorum hemen yolumu değiştiriyorum . Neden biliyor musun ? Çünkü benimle dalga geçecekler . Çünkü beni asagilayacaklar . 21 senedir ben bununla yaşadım Karan . Hala da yaşıyorum. Çok istiyorum lanet olsun zayıflamayı her şeyden çok istiyorum . Ama o kadar zor bir şey ki kendimi hep pes ederken buluyorum . İnsanlar o kadar kolay sanıyor ki ne var eğer bir şey yemezsen biter gider . Boğazını tut . Boğazını tutmayı öğrenemezsen böyle kilolu olursun . Tanıdığım tanımadığım herkes bana aynı şeyi söylüyor . Beni koruduğunu, düşündüklerini sanıyorlar . Oysa beni düşünmüyorlar benim canımı yakıyorlar Karan. Ben zaten her aynaya baktigim da kendimle yuzlesiyorum . Pantolon fermuarını cekemedigim de bacaklarıma girmedigin de neler hissettiğimi bilmiyorlar mesela. Yaşlı teyzelerin ben yoldan geçerken aman kızım az ye öleceksin demelerine tebessüm ederken eve geldiğimde hickira hıçkıra ağladığımi bilmiyorlar mesela . Beni yarim gibi hissettiriyor Karan . Sanki ben olmasam dünya bir pislikten kurtarılacak gibi hissediyorum. Sanki bu dünyaya fazlalikmisim gibi . Mesela şöyle etrafima bakıyorum . Zayıf zayıf kızlar üç dört döner yiyorlar. Açım ben diye etrafta dolaniyorlar . Hiç kimse onlara bir şey demiyor . Demezler de neden çünkü onlar zayıf . Ama ben öyle gezmiş olsam beni rencide ederler . Beni anlayabiliyor musun Karan . Korkuyorum bana acımandan korkuyorum . Bana acıma nolursun . Buna dayanamam. Buna gerçekten dayanamam. Korkuyorum Karan. Bana herkes acısın . Ama yüzünü görmediğim bir insan acımasın ne olur . Çünkü ne yaparım inan bilmiyorum. Tek isteğim bir an önce zayıflamak gerekirse aylarca aç kalmak ama zayıflamak . Deliler gibi istediğimi yapmak istiyorum . İnsanlar beni yargılamasın istiyorum. Anlıyor musun Karan beni yazıp göndermiştim. Şöyle bir yazdıklarıma baktım da cidden ne kadar çok şey yazmıştım . Bu kadar çok şey yazacağımı ben de düşünmüyordum. Ama bunları yazarken benden habersiz akan gözyaşlarıma da yine engel olamamıştım . Karandan gelecek cevabı dört gözle bekliyordum . Acaba ne yazacakti . Umursayacak miydi yoksa yazdıklarımı göz ardı falan mi edecekti . Hiçbir şekilde bilmiyordum . Tek bildiğim göz ardı etmemesiydi . Beş dakika geçmişti . On dakika geçmişti . Hala bir cevap yoktu . Sanırım artık o da bana acıyordu. Kendi eserimle cidden gurur duyabilirdim . Neden böyle bir sey yapmıştım ki . Yani amacım neydi acaba . Cidden çok salaktim çok .  Neyse telefonu aldığım gibi masamın uzerine bırakıp gerçeklerle yüzleşmeye karar verdim . Elime tartıyı aldım ve kilomu öğrenecektim . Acaba kaç kiloydum . Çok merak ediyordum . Verebilecek mıydım bu kiloları . Serüvenim nasıl devam edecekti hiçbir fikrim yoktu . Ama bir yerden başlamam lazımdı bunun için de tartilmam şarttı . Tartınin üzerine çıkıp beklemeye karar verdim . Gözlerimi kapadım ve gözlerimi açtığımda tartidaki rakamın tam tamına 96 olduğunu gördüm . 96 kilo . Tam tamına 96 kiloydum . İdrak etmede o kadar zorluk cekmistim ki ne yapacağımı bilemez haldeydim . Tekrardan çıktım tartıya hala 96 kilo gosteriyordu . Belki de benim artık idrak etmem gerekiyordu . Belki de gerçeklerle yüzleşme vakti gelmişti . Evet Alara sen 96 kilosun. Alara sen 96 kilosun . Evet Alara 96 kilosun. Ben 96 kiloydum . Pencereyi açıp bağırmaya başladım . Hey millet ! Biliyor musunuz ben 96 kiloyum tam tamına 96 kilo. İnanabiliyor musunuz . Deliriyordum sanırsam . Kendi kendime gülmeye başladım . Ne bekliyordun ki Alara o tartıda 50 görmeyi mi eninde sonunda sen o tartıda o kiloyla yuzlesecektin . Ne bekliyordun ki . Hiçbir şey yapmak istemedi canim . Sadece uyumak istiyordu . Dışarıya çıkmak istemiyor . Okula gitmek istemiyor . Bu yatağın altında kaybolmak ve kimse beni görmesin istiyordum . Fazlalıklarımı böyle saklayabilir mıydım sahi ? Ben böyle konuşurken kendi kendime telefonuma mesaj sesi geldi . Mesaj Karandan'di . Ama ben okumaya hazır mıydım bilmiyordum . Çünkü kilo faciasından sonra bir de Karanın bana açıyor olmasını sanırım kaldiramazdim. Ama korka korka  mesaja bakmaya başladım .

           Karan : Hayatına hep iyi insanlar çıkacak demeyi çok isterdim küçüğüm . Hiç yaralanmayacaksın demeyi . Hiç insanlar tarafından kırılmayacaksın demeyi o kadar çok isterdim ki . Ama kırılacaksın. Dalını sokecekler acımayacaklar . Sen ne kadar düşersen o kadar hızlı vuracaklar sana . Ama sen pes etmeyeceksin hep devam edeceksin . Çünkü devam etmek zorundasın . Pes etmemelisin . Sen ne zaman pes edersen ,o zaman kaybedersin . O zamanlar insanlar seni edebileceklerini düşünür. Yapma küçüğüm yapma . Bu kadar genç yaşta bu kadar umutsuzluğa kapılma . 21 yaşındasin Alara . Önünde daha nice yıllar var . Zayıflamak mı istiyorsun. Yavaş yavaş zamanla bunu yaparsın . Sen istediğin sürece hicbir şey zor değildir . Sen hayal ettiğin surece varsın . Sen başarmak istersen hiçbir kimse senin önünde dahi duramaz . Ama istemen lazım çok istemen lazım . Yïlmaman en küçük şeylerde pes etmemen lazım . Vazgeçmemen lazım küçüğüm. 100 kilo musun mesela . Diyete mi başladın belki bir hafta diyet yapmana ragmen 100 kilodan aşağı inmeyeceksin. Belki ondan sonra vermeye başlayacaksın bilemezsin. Ama sen o tartıda her rakamları gördüğünde pes edersen o zaman sen gerçekten kaybetmişsin demektir . Korkularının üstüne üstüne gitmeyi öğreneceksin. Düşmeyi ,ama düşmenin sorun olmadığını her düştüğünde yeniden ayağa kalkman için cabalamayi öğreneceksin . Ben sen izin verdigin sürece senin yanında ve hayatında olacagim . Sen ne zaman ki gerçekten ama gerçekten beni hayatında istemiyorsan ve ben bunu tüm iliklerime kadar hissedersem o zaman senin hayatından geldiğim gibi çıkacağım. Senin ne bana ne babana ne de annene hiç kimseye ihtiyacın yok . Sen tek başına çok guzelsin . İstediğin her şeyi başarabilecek zekaya ve hırsa sahipsin . Tek yapman gereken sabır . Her istediğimiz şeyler birden olmaz Alara . Her istediğimizi anında elde edemeyiz . Bu zorlu sürecinde senin her zaman yanında olacağım ufaklık . Ne zaman vazgeçecek gibi olursan . Aklına şu hikaye gelsin. Günün birinde bir marangoz adam yaşarmış. Bu adamın bir taşı varmış . Bu adam her gün o taşı kirmaya çalışır ama o taş hiç kirilmazmis . O kadar hızlı vuruyormus ki artık adamın gücü kalmamış . Bir gün geçmiş taş hiç catlamiyor. İki gün geçmiş hala catlamiyor . Günler günleri kovalamış . Ama taş o kadar sertmis ki bir aydan sonra taşta yavaş yavaş çatlamalar oluşmuş . Adam her işe geldiği gün mutlaka vururmuş taşa tüm gücüyle. Gel zaman git zaman derken zaman ilerlemiş adam ise hala taşa vurmaya devam etmiş . Bir gün isteksiz bir şekilde taşa vurmuş . Ve taş ortadan ikiye ayrılmış . Yani demem o ki her şey bu taş gibidir . Sen vurursun vurursun vurursun o taş kırılmaz ama sen o zemini olusturmussundur . Bir gün bir vurursun o taşa isteksiz vursan bile o taş ikiye ayrılır . Sen sabır et dayan . Ve sonra o taşın nasıl ikiye ayrıldığını gör güzelim . Ben yanındayım ufaklık unutma .

        - Nerden geldin nicin geldin beni nerden buldum hiç bilmiyorum Karan ama iyi ki geldin iyi ki buradasın . İyi ki yanımdasın. Ben bugün 96 kilo olduğumu ogrendim biliyor musun . Hiçbir şey yapmadım yatağın altına girdim ve öylece uzandım . Kabullenmek istemedim . Ama senin bu mesajın bana öyle ilaç gibi geldi ki . Söz veriyorum Karan ben basaracağım . Ben pes etmeyeceğim. Ben günü geldiğinde Karan ben başardım diyeceğim sana . Bana hep inan olur mu ?

           Karan : Sana hep inanıyor olacağım güzelim . Ve sen başaracaksın unutma.

           Gözlerindeki yaşlara yine engel olamamıştım . Sesini sevdiğim adam . Merhametini sevdiğim adam . Hiç görmediğim adam . Evet o kişi Karan di . Benim de insan olduğumu benim de duygularım olduğunu bana öğreten adam oydu . Başaracaktım. Benim bir hayalim olmalıydı . Önceden bir amacım yoktu benim hedefim yoktu . Ama şimdi kocaman bir amacım ve hedefim vardı . Her şeyden önce Karan vardı . Ona söz vermiştim . Ben basarmaliydim. Hemen Youtube girip zayıflamış kızların ne yaptığına kaç kiloyken kaç kiloya düştüklerine baktım . Hadi ama harikasınız kızlar nasıl başarmıştınız bunu . Kız 150 kiloyken 63 kiloya düşmüştü . Allah'ım nasıl evrim gecirmisti böyle . Sahi ben de böyle olur muydum . Bazılarının normal yaşadığı hayata resmen özeniyordum. En çok merak ettiğim şey elbiseydi . Elbise giymeyi o kadar çok istiyordum ki acaba bana nasıl olurdu . Ben böyle arastirmalar yaparken kendi halimde telefonum çaldı arayan Karan'dı. Hadi ama neden bu kadar heyecanlanmıştım ki ne oluyordu açsana kızım şimdi telefon kapanacak derken birden açtım telefonu .

       Karan : Ufaklık ?

       Alara : Efendim Karan ?

       Karan : Bir sorun yok değil mi güzelim ?

       Alara : Hiçbir sorun yok . Biliyor musun ben şimdi youtebe de videoya bakıyorum . İnsanlar ne güzel olmuşlar Karan o kadar güzeller ki bakmaya doyamıyorum ben de bir gün böyle olur muyum ne dersin ?

        Karan : Sen her halinle güzelsin ufaklık dememe gerek yok sanırım .

        Alara : Ya Karan dalga geçmesene benimle olmadığımı ikimiz de biliyoruz . Kiloluyum ben bir kere tamam mı

          Karan : Ne güzel iste sevilecek yerlerin çoğalıyor daha ne istiyorsun ki sen ufaklık .

      Kalp krizi gecirtecekti bu adam bana . Niye böyle konuşuyordu. Allah'ım kalbim hızlı hızlı  atmaktan parçalanacak gibiydi. Ne yapacaktım ben böyle . Hiç bilmiyordum . Acaba Karan nasıldı? Yakışıklı miydi . Çirkin miydi . Ben onu çirkin olsa bile severdim ki . Sever mıydım . Ne sevmesi Alara . Allah'ım ne diyorum ben . Yine kendi kendime konuşuyordum. Bu konuşmalardan nasıl mı ayrıldım . Tabi ki Karanin sesi ile salak aklım adamı telefonda unutmuş kendi dusuncelerim ile bogusuyordum.

            Karan : Ufaklık orda mısın

            Alara : Karan bana neden ufaklık diyorsun ?

            Karan : Ufaklık olduğun için olabilir mi acaba

             Alara : Hadi ama Karan ikimizde biliyoruz ufaklık olmadığımı.

             Karan : Yo ben bilmiyorum .

Deyip kahkaha atmaya başladı . Bu adamın kahkahası bile harikaydı .  O kadar güzel gülüyordu ki kendimi ondan alamıyordum . Sahi bu kadar güzel gülmeyi nasıl başariyordu .  Onu delicesine görmek istiyordum ama bunu ona nasıl diyeceğimi zerre bilmiyordum . Söylesem Karan seni görmek istiyorum desem çıkar mıydı karşıma .

               Alara : Karan biliyor musun sesin çok güzel .

Yine saçmalamıştım . Cidden saçmalamakta üstüme yoktu . Karan sesin çok güzel nedir ya Allah'ım daha ne kadar rezil olabilirdim adama . Yine kahkaha sesi kulaklarımı doldurmuştu . Ve o sihirli kelimeyi birden söyledim .

              Alara : Karan seni görmek istiyorum.

               Karan : Beni görmek istiyorsan pencereden Kafani çıkarıp bana bakman yeterli olacaktır ufaklık.