ร่างบางเดินโซซัดโซเซ ทั้งรองเท้าส้นสูงที่ใส่ยืนนานหลายชั่วโมง ด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ผสมกับความง่วงและเหนื่อยมาตลอดทั้งวัน ทำให้เธอไม่ทันมองว่าห้องที่ตนเองเดินเข้าไปเป็นห้องใคร หมายเลขอะไร
ทันทีที่ถึงเตียงนอนเธอก็ทิ้งกายลงไป จากนั้นก็ไม่รับรู้อะไรอีกเลย ขณะเดียวกัน อัศวินเองก็คุยกับแขกผู้ใหญ่จนรู้สึกว่าตัวเองเริ่มเหนื่อยล้าและเมามาก ท้ายที่สุดจึงเอ่ยขอตัวบอกกับแขกทุกคนว่าต้องตามไปดูแลเจ้าสาว คาดว่าน่าจะเข้าห้องหอไปก่อนแล้ว
ซึ่งปกติแล้วก็ผิดธรรมเนียมและก็รู้ดีกันอยู่แล้วว่าต้องมีการส่งตัวบ่าวสาวเข้าห้องหอพร้อมกัน แต่เนื่องด้วยที่นี่เป็นตระกูลใหญ่ไม่ได้ทำอะไรตามขนบธรรมเนียมมากนัก ทำตามใจตัวเองเสียมากกว่า จึงไม่มีใครเอ่ยอะไร
อัศวินเดินขึ้นมาที่ห้องของตนเองโดยไม่ทันสังเกตว่าบนเตียงกว้างมีใครอยู่หรือไม่ เขาเดินเข้าห้องน้ำเพื่ออาบน้ำชำระล้างร่างกายและความมึนเมา เมื่อออกมาก็ไปนั่งที่โซฟากว้างพร้
