บทที่ 23 หมูกระทะ
1017 Words
“มาครับ เอาเบาะรองนั่ง” ธนัส รีบเอาเบาะรองนั่งรองให้ฟ้ามณี นั่งที่พื้นเพื่อนั่งกินหมูกระทะหน้าแพที่พักกัน
“ขอบคุณค่ะ”
“น้องฟ้ากินหมูติดมันไหมครับ” ธนัสถามน้องออกมาแล้วเขาลงมือย่างหมูกระทะ บริการแฟนสาว
“ของชอบเลย อร่อยน๊า” ฟ้ามณีบอกออกมาแล้วลงมือย่างหมูกระทะช่วยพี่
ธนัสมองแฟนสาวแล้วยิ้มออกมาอย่างเอ็นดู
“บรรยากาศดีมากเลยนะคะ ที่นี่ติดไฟสวยมากเลย อากาศก็เย็นกำลังดี ว่าแล้วก็คิดถึงเพื่อนๆ ถ้ามาด้วยกันคงสนุกมากๆ” ฟ้ามณีบอกออกมากับธนัส เมื่อเธอมองและสัมผัสบรรยากาศรอบๆ มันก็อดทำให้เธอคิดถึงเพื่อนทั้งสองคนไม่ได้
“เดี๋ยววันหลังเราชวนเพื่อนมาก็ได้นี่ครับ” ธนัสยังคงทำหน้าที่สนับสนุนความต้องการของแฟนสาวเสมอ
“ได้เหรอคะ”
“ได้สิครับ เพื่อนน้องฟ้าพี่ก็รู้จักทุกคน ทำไมเราจะเที่ยวด้วยกันไม่ได้ละครับ”
“ก็กลัวว่าพี่จะไม่โอเค ถ้าเพื่อนมาเที่ยวด้วยทุกรอบค่ะ บางครั้งก็เกรงใจ” ฟ้ามณีบอกออกมาตามตรง
“ไม่ครับ พี่โอเค อะไรที่เป็นความสบายใจของน้องฟ้า พี่โอเคทั้งหมด” ธนัสบอกออกมาอย่างจริงใจ พร้อมกับคีบหมูที่ย่างสุกกำลังดีวางใส่จานของแฟนสาว
“ขอบคุณค่ะ”ฟ้ามณีคีบหมูแล้วจิ้มน้ำจิ้มส่งใส่ปาก
“หืมมม ฟิน อร่อยมากเลย หมูกระทะร้อนๆ บรรยากาศเย็นๆ คือที่สุดแล้วค่ะ ”ฟ้ามณีบอกออกมาแล้วคีบหมูส่งใส่จานของแฟนหนุ่มบ้าง
“มันขนาดนั้นเลย” ธนัส ว่าแล้วก็กินหมูย่างในจานบ้าง
“อร่อยดีจริงแหะ ถ้ากินกับเบียร์เย็นๆคงจะดี” ธนัสบอกออกมา แล้วหัวเราะเบาๆ
“ก็กินสิคะ ไม่เห็นจะยากเลย”
“กลัวน้องฟ้าว่าพี่ขี้เมา” ธนัสแซวออกมาขำๆ
“ไม่ว่าหรอกค่ะ พี่ไม่ได้กินทุกวันซะหน่อย”
“น้องฟ้ากินด้วยกันไหม”
“ไม่เอาอะ เคยกินกับเพื่อนตอนปีใหม่ รู้สึกว่ามันขมๆยังไงไม่รู้ ” ฟ้ามณีบอกออกมาตามตรง
ธนัสสั่งเบียร์กับพนักงานของทางแพ ที่คอยเดินมาดูความเรียบร้อยของแขกผู้เข้าพัก
ไม่นานเบียร์สองขวดก็ถูกนำมาเสริฟ
“กุ้งครับ” ธนัสแกะกุ้งแล้วส่งใส่จานให้แฟนสาว
“กุ้งเด้งมาก ที่นี่อากาศดี อาหารก็อร่อย เสียนิดเดียว ทางลงแพชันมาก ไม่อยากจะคิดสภาพตอนเดินขึ้นเลยค่ะพรุ่งนี้”
“มันก็มีแพที่แบบไม่ต้องเดินลงมานะครับ แต่ต้องจอดรถคนละฝั่ง พี่เลยเลือกที่นี่ดีกว่า จอดรถตรงแพได้เลย” ธนัสบอกแฟนสาวพร้อมยกแก้วเบียร์กระดกดื่ม
“ที่นี่ก็โอเคคะ พนักงานตอนรับน่ารักมาก”
“หมายถึงน้องหมาเมื่อเย็นใช่ไหมครับ”
“ใช่แล้วค่ะ” ฟ้ามณีตอบกลับพร้อมหัวเราะอย่างเอ็นดูในน้องหมาที่วิ่งมารับรถ เมื่อตอนเข้าเช็คอินที่พัก
“น้องน่ารักมากนะ”
“ไม่รู้ตอนเช้าเราจะเจอไหมนะคะ”
“น่าจะเจอนะ พี่คิดว่า น้องน่าจะเป็นหมาของที่นี่แหละ”
“หอมมาก ” ฟ้ามณีคีบหมูสามชั้นล็อตใหม่ขึ้นย่างบนเตาหมูกระทะ แล้วบอกออกมาพร้อมรอยยิ้ม
“น้องฟ้า”
“คะ?”
“อีกไ่ม่ถึงปีก็เรียนจบแล้ว วางแผนอนาคตไว้ยังไงครับ” ธนัสถามน้องออกมาเพื่ออยากแลกเปลี่ยนทัศนะคติกับน้อง
“อืม ตอนแรกก็คิดว่าคงหางานทำแถวๆบ้านที่โคราชนั่นแหละค่ะ อยากอยู่กับพ่อกับแม่ แต่ว่าพอเกิดเรื่องนั้นของแม่ขึ้น มันทำให้ฟ้าต้องกลับมาคิดดูใหม่ ทำงานแถวๆบ้านอาจจะยังไม่ใช่สิ่งที่ฟ้าต้องการในอนาคตแล้ว” ฟ้ามณีตอบคำถามของแฟนหนุ่มออกมาตามตรง นัยน์ตาของเธอนั้นวูบสั่นไหวลงเพียงครู่แล้วกลับมาร่าเริงอย่างปกติ แต่ทว่าเพียงเท่านั้นก็ไม่ได้หลุดพ้นสายตาของแฟนหนุ่มที่ใส่ใจเธอและมองเธออยู่เสมอ ธนัสเห็นมันทั้งหมด
“ไม่เป็นไร ค่อยๆคิด พี่อยู่ตรงนี้ทั้งคนนะ” ธนัสบอกออกมาแล้วยิ้มให้แฟนสาวอย่างอบอุ่น
“ฟ้าไม่เข้าใจเลยค่ะ ว่ามันเกิดอะไรขึ้น ทำไมแม่ถึงเป็นแบบนี้ ถามอะไรไป ก็ไม่ได้คำตอบเลย” ฟ้ามณีบอกออกมากับแฟนหนุ่มอย่างอึดอัดในหัวใจ
“ปล่อยไปก่อนเถอะน้องฟ้า เรื่องบางเรื่องคิดตอนนี้ไป คิดยังไงมันก็คิดไม่ออก ของบางอย่างมันต้องใช้เวลา แต่น้องฟ้าจำไว้อย่างนึงนะ ไม่ว่าน้องฟ้าจะใช้เวลาค้นหาคำตอบนานแค่ไหน พี่ก็ยังจะคงอยู่ตรงนี้ตลอดเวลา หันมาน้องฟ้าจะเจอพี่เสมอ”ธนัสบอกฟ้ามณี แล้วยิ้มออกมาให้น้องมั่นใจและอบอุ่นในหัวใจ
“ขอบคุณนะคะ” ฟ้ามณีพูดออกมาเพียงเท่านั้นแล้วยิ้มออกมาอย่างอบอุ่นหัวใจเหลือเกิน
“มาครับกินๆ หมูสุกหมดแล้ว ปลาหมึกก็ผอมหมดแล้ว” ธนัสบอกออกมาแล้วตักและคีบของใส่จานของน้อง เขาไม่อยากเห็นคนตรงหน้าเศร้าหรือเสียใจเลยแม้แต่น้อย
“หูย เต็มจานเลย จะกินหมดไหมละเนี่ย”ฟ้ามณีโวยวายออกมาเมื่อเห็นพี่คีบหมูและตักของให้เธอเต็มจานแล้วยังไม่หยุด
“กินไปเยอะๆเลย ไม่ต้องโวยวาย เดี๋ยวดึกๆหิวไม่รู้ด้วยนะครับ”
“หิวก็มีนม ขนมไงคะ เราซื้อมาตุนไว้แล้วไง”
“กินไปเยอะๆเลย เดี๋ยวนม กับขนมก็ไม่อิ่มอยู่ดี”
“นี่ พี่ก็กินเยอะๆเลย”ฟ้ามณีคีบหมูและตักของใส่จานของพี่บ้าง อย่างไม่ยอม
ตอนนี้กลายเป็นสงครามการตักของให้กันไปแล้ว ต่างคนต่างตักให้กัน ต่างคนต่างหัวเราะออกมาอย่างสนุก
- Writer
