สิริราชจันทรา

บทที่ 4 แม่นางน้อยผู้ถูกรัก

“แล้วมันเป็นยังไงต่อไปเหรอคะ พ่อครู” ฟ้ามณีถามออกมา ในใจของเธอนั้นอยากรู้จนต้องเอ่ยปาก

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า ข้าจะเล่าให้ฟังต่อ” พ่อครูระเบิดเสียงหัวเราะ แล้วเล่าเรื่องราวต่อ

ตอนนี้ อินทุมาลานั้นยืนอยู่ มีนาคทหารคู่ใจขององค์ชายเล็ก สองตน มองอินทุมาลาแล้วเดินวนรอบๆตัวของอินทุมาลา ส่วนอินทุมาลานั้นยิ้มให้อย่างเป็นมิตร

“พระองค์แน่ใจหรือพระเจ้าข้า”เสียงหนึ่งในนาคสองตนนั้นถามออกมา

“เราแน่ใจสิ นิลภัทร” องค์ชายเล็กตอบนาคตนนั้นที่ชื่อนิลภัทร

“แต่เราว่า อินทุมาลาก็ดูเป็นมิตรนะ นิลภัทร”นาคอีกตนกล่าวออกมาบ้าง

“เราจะไว้ใจได้จริงๆเหรอมนตรา” นิลภัทรตอบกลับเพื่อนที่ชื่อมนตรา

“เราไว้ใจ เพราะฉะนั้นพวกเจ้าก็จงวางใจ” ไม่ทันที่นาคทั้งสองตนจะเถียงกันไปมากกว่านี้ องค์ชายเล็กผู้เป็นเจ้านาย ตัดบท

“มา ถ้าเช่นนั้นเรามาเป็นเพื่อนกันนับแต่วันนี้”มนตราเดินมากอดคอนิลภัทร แล้วหันไปกอดคออินทุมาลา อย่างเป็นมิตร

“ได้ เราคือเพื่อนกัน” อินทุมาลากล่าวออกมาพร้อมรอยยิ้ม

“งั้นพวกเจ้าไปกับเรา” องค์ชายเล็กบอกออกมาแล้วยิ้มออกมาน้อยๆ

“ไปหาแม่นางน้อยหยาดมณีหรือพระเจ้าข้า”มนตราบอกออกมาอย่างรู้ทันเจ้านาย

“อืม องค์ชายเล็กบอกออกมาเพียงเท่านั้น แล้วเดินทางไปหาแม่นางน้อยหยาดมณี

องค์ชายเล็กมาถึงก็ไม่พบแม่นางน้อยหยาดมณีตรงที่พัก จึงคิดว่าน้องคงไปเที่ยวเล่นซุกซนเป็นแน่และเดาว่าเธอต้องไปยังน้ำตกและสวนดอกไม้ พระองค์จึงไปยังที่แห่งนั้นอย่างเป็นห่วง และร้อนใจ องค์ชายเล็กมองเห็นน้องหญิงหยาดมณีมองซ้ายมองขวาเดินเที่ยวเล่น และด้วยความเป็นห่วงค์ชายเล็กเข้าไปกระชากแขนของเธอ หยาดมณีหันมาอย่างตกใจ

แต่เมื่อพบหน้าผู้ที่กระชากแขนของเธอนั้น เธอตกใจยิ่งกว่า

"ท่านพี่" หยาดมณีพูดเพียงแค่นั้น เพราะเบื้องหน้าของเธอคือองค์ชายเล็ก คราวนี้มีผู้หน้าใหม่มาด้วยถึงสามท่าน แต่ทั้งสามท่านนี้ นั่งประนมมืออยู่ที่พื้นอย่างนอบน้อม

"ใช่เราเอง นี่เจ้าก็ยังจำได้ เหตุใดจึงจำสัญญาที่ให้ไว้แก่เรามิได้ เหตุใดเจ้าจึงมิรอ หากมิใช่เรามาเจอเจ้า เจ้าจักเป็นเช่นไร เจ้านี้มิคิดบ้างหรือ" องค์ชายเล็กตำหนิหยาดมณีไปหลายคำ

"ท่านพี่เองสัญญาจะพาน้องเที่ยว แต่นี้ก็ผ่านไปนานโข ท่านก็มิมา น้องก็คิดว่าท่านคงสัญญาเพียงลมปากเท่านั้น ใครจะไปรู้ แล้วเหตุใดต้องโมโหถึงเพียงนี้ น้องมิได้ผิด เป็นท่านที่ปล่อยให้น้องรอเสียเนิ่นนาน"หยาดมณีตอบโต้อย่างเหลือทน

"เจ้าพูดออกมาได้เช่นไรหยาดมณี พี่มีหน้าที่ พี่มีงานต้องทำ พี่ต้องปกป้องพวกเราชาวนาค พี่มิได้ลืมน้อง เพียงแค่น้องรอสักนิด มิได้หรือ พี่เป็นห่วงจะมิให้โมโหได้เช่นไร"องค์ชายเล็กที่โมโหถึงขีดสุดในคราวแรก ผ่อนเสียงให้เบาลงแล้วอธิบายหยาดมณี

หยาดมณียังคงไม่พูด เธอเบือนหน้าหนีไม่มองแม้แต่หน้าของพี่

"พี่ก็มาตามสัญญาแล้วนี้ไง พี่ไปหาเจ้าที่ตรงที่พัก มิเจอเจ้า พี่ร้อนรนเพียงใด เจ้ารู้หรือไม่ พี่ออกตามหา ดีที่เจอเจ้า แล้วน้องพี่เหตุใดถึงมิมองพี่ พี่ตั้งใจมาหาเจ้าถึงเพียงนี้ เจ้ามิใยดีพี่เชียวหรือ" องค์ชายเล็กอธิบายเหตุและผลให้หยาดมณีฟัง หยาดมณีหันหน้ามามองพี่อีกครั้ง

หยาดมณีมององค์ชายเล็ก นัยตาสั้นสะท้าน

"น้องขอโทษ น้องแค่คิดว่าออกมาสำรวจมิไกลคงมิเป็นไร น้องขอโทษ"หยาดมณีพูดพร้อมยกมือนพวันทาไหว้ตรงหน้าพี่

"เอาหละ ช่างมันเถิด พี่มิได้จะว่าเจ้าเพื่อเอาความ พี่ว่าเจ้าเพราะความห่วงเท่านั้น เมื่อเจ้าสำนึกได้ พี่ก็จักไม่ต่อความอีก"องค์ชายเล็กกอดปลอบหยาดมณี

"แล้วนี่พี่พาผู้ใดมากันเจ้าค่ะ ทำมัยแต่งกายไม่เหมือนพี่ แล้วท่านทั้งหลายใยจึงมิยืน" หยาดมณีถามอย่างสงสัย

"นี่เป็นทหารและบริวารในการปกครองของพี่ ผู้นี้ชื่อว่า มนตรา ผู้นี้ชื่อว่านิลภัทร ส่วนผู้นี่ชื่อว่าอินทุมาลา" องค์ชายเล็กบอกหยาดมณี

อินทุมาลามองอย่างตกหลุมรักแม่นางน้อยหยาดมณี ผู้มีดวงตากลมโตและรอยยิ้มที่สดใส จมูกที่เชิดรั้นบ่งบอกถึงความเอาแต่ใจ ตั้งแต่แรกพบ แต่ทว่านางคือผู้หญิงของเจ้านาย อินทุมาลา ทำได้เพียงห้ามใจ

องค์ชายเล็กเมื่อเห็นสายตาของอินทุมาลาที่มองมาที่หยาดมณี ท่านก็รู้ว่าอินทุมาลาคิดเช่นไร แต่ท่านเองก็ไม่ได้ถือสา เพราะอินทุมาลาไม่ได้ทำอะไรเกินเลย แล้วอีกอย่าง ท่านยังไม่ได้ขอแม่นางน้อยหยาดมณีจากบิดาของนางด้วย

"ลุกๆๆ พี่มิเหมื่อยกันหรือ " หยาดมณียิ้มแล้วบอกทุกท่าน ทั้งสามคนมองหน้าผู้เป็นเจ้านาย องค์ชายเล็กพยักหน้าอนุญาต

ทั้งสามท่านจึงลุกยืน

"พี่ท่านมานานมั้ยเจ้าคะ" หยาดมณีถามองค์ชายเล็กอย่างดีใจ เรื่องขุนข้องหมองใจเมื่อครู่หายสิ้นแล้ว

"หึ พี่เอาคนมาดูแลเจ้า เพราะเกรงว่าจักหนีเที่ยว แล้วก็เป็นเฉกเช่นนั้นจริงๆด้วย "

องค์ชายเล็กตอบหยาดมณี

"ถึงกับต้องเฝ้าเชียวหรือ น้องมิใช่นักโทษนะเจ้าคะ"หยาดมณีเถียงองค์ชายเล็ก

"เจ้ามิใช่นักโทษ เพราะเรามิให้ค่านักโทษถึงเพียงนี้"องค์ชายเล็กบอกหยาดมณีแล้วยิ้มกว้าง

"ไม่ต้องเฝ้ามิได้หรือเจ้าคะ"หยาดมณีต่อรอง

"มิได้ พี่เป็นห่วงเจ้า เพราะเจ้าดื้อรั้นยิ่งนัก พี่จักให้มนตราและนิลภัทร อยู่ดูแลเจ้า ส่วนอินทุมาลาจะติดตามพี่แทนมนตราและนิลภัทร" องค์ชายเล็กบอกหยาดมณี