ได้ยินเสียงหัวเราะของสาวน้อยในอ้อมแขน หยางอี้จึงกอดกระชับร่างบางที่ทำท่าจะผละหนี ขยับเท้าดันเธอเข้าไปในห้องแล้วปิดประตูซะเลย
“ทำให้ตื่นแล้วจะหนีเหรอยอดรัก ฉันไม่ยอมหรอกนะ” เขากระซิบเสียงพร่าที่ใบหูก่อนจะแตะปลายลิ้นยั่วเย้า
“แต่เราต้องไปงานนะคะ เอาไว้คืนนี้นะ” เธอขนลุกซู่ เร่าร้อนไปทั่วใบหูที่ถูกปลายลิ้นหยอก
“ไม่เอา คืนนี้ก็ส่วนคืนนี้ ตอนนี้ก็ส่วนตอนนี้”
“แต่หนูแต่งตัวแล้วนะคะ”
“เดี๋ยวฉันจะใส่คืนให้เอง” เขาเสนออย่างใจป้ำ แล้วใช้สองมือหมุนร่างบางให้หันหลังให้.. ดวงตาที่เต็มไปด้วยอารมณ์พิศวาสเบิกกว้าง เมื่อได้เห็นด้านหลังของชุดที่เธอใส่ คิดไม่ถึงว่าชุดราตรีที่มองดูแสนจะเรียบร้อยจากด้านหน้า จะอวดแผ่นหลังเปลือยเปล่าของคนรักเกือบทั้งหมดแบบนี้
แม้จะไม่พอใจแต่อารมณ์ที่ปะทุไปแล้วก็ใช่ว่าจะมอดดับลงไป ริมฝีปากของเขาจึงพรมไปตามแผ่นหลังนวลเนียนของเธอ และยังฝากรอยจูบเป็นจ้ำ ๆ เอาไว้อีกด้วย เพราะ
