41

1146 Words

“หนูไม่ได้ฟ้องซะหน่อย ฉันเป็นคนเค้นหนูเองต่างหาก” มาดามหยางออกโรงปกป้องหญิงสาวเต็มที่ รู้สึกไม่ชอบมาพากลยิ่งกว่าเก่า และโยงเรื่องนี้ไปถึงหญิงสาวที่ชื่อปันหยีอะไรนั่นทันที เมื่อได้ยินคำว่าพวกเขาออกจากปากจิ้มลิ้ม “บอกตรง ๆ เลยนะ แม่ก็ไม่ค่อยชอบเด็กที่ชื่อหยินคนนั้นสักเท่าไหร่หรอก เด็กอะไรไร้มารยาท อาศัยอยู่บ้านเขาแท้ ๆ กลับไม่เคยทำตัวให้มีประโยชน์บ้างเลย” นางอยากจะพูดให้เยอะกว่านี้ แต่ก็ติดเกรงใจลูกชายอยู่บ้าง เพราะรู้ว่าเขาพอใจหล่อนมาก นางถึงได้ส่งหญิงสาวคนนี้ไปทำให้เขาเขว เพราะคิดว่าความน่ารัก รู้จักเอาอกเอาใจ เข้าหาผู้ใหญ่เก่งของเธอจะพิชิตใจเขาได้ “หยินเป็นคนแบบนั้นเหรอคะ แต่เท่าที่หนูเห็น เธอก็ดูแลพี่อี้ดีนะคะ ถึงแม้เธอจะ..” “จะอะไรจ๊ะ บอกฉันมาเถอะ” เห็นท่าทางลังเลของหญิงสาวก็รีบกระตุ้น “คุณแม่ต้องสัญญาก่อนนะคะว่าจะไม่บอกเรื่องนี้ให้พี่อี้เขารู้” “จ้ะ ฉันจะปิดปากให้สนิทเลย เล่ามาสิ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD