“บะหมี่เกี๊ยวหน้าคอนโดนุ่มก็ได้ค่ะ” ทัดดาวบอก ที่จริงเธอก็ตั้งใจจะแวะซื้อบะหมี่ก่อนขึ้นห้องอยู่แล้ว ไม่คิดว่าวายุจะถาม
ไม่นานรถคันหรูก็มาจอดที่หน้าคอนโดของทัดดาวที่ตอนนี้เป็นเวลาสี่ทุ่มแล้วแต่ผู้คนก็ยังเดินกันให้ขวักไขว่ โดยเฉพาะร้านบะหมี่ที่เป็นเป้าหมายในการฝากท้องของทัดดาว หลังจากยืนรอคิวอยู่เกือบยี่สิบนาทีทั้งวายุและทัดดาวก็ได้โต๊ะนั่งเสียที โดยมีคนสนิททั้งสองคนนั่งอยู่โต๊ะถัดไป
“ทำไมมองผมแบบนั้นล่ะ” วายุถามเมื่อเห็นว่าทัดดาวเอาแต่นั่งมองเขาสลับกับมองนพคุณกับคุณธรรมไปด้วย
“ไม่คิดว่าคนอย่างคุณลมผู้กว้างขวางจะนั่งทานบะหมี่ข้างทางเป็นด้วย” ทัดดาวพูด ที่จริงเธออยากใช้คำว่าเจ้าพ่อหรือมาเฟียด้วยซ้ำ
“ทำไมคิดว่าคนอย่างผมถึงทานอะไรแบบนี้ไม่ได้ล่ะ” วายุถามอีกครั้งพร้อมกับยกมือรับชามบะหมี่ที่เจ้าของร้านเอามาเสิร์ฟให้
“ก็ปกติเห็นคนรวย ๆ เขาชอบทานอะไรแพง ๆ ในร้านหรู แล้วอีกอย่างนะคะนุ่มไม่เคยเ
