“นี่มันเรื่องใหญ่เลยนะ แล้วจะทำยังไงต่อไปได้แจ้งตำรวจหรือเปล่า” ปกรณ์ถามขึ้นด้วยความเป็นห่วง ไม่คิดว่าเวลาไม่กี่วันที่เขาไม่ได้อยู่เมืองไทยจะเกิดเรื่องราวมากมายขนาดนี้ แต่ยังไม่ที่ทัดดาวจะพูดหรือตอบอะไรเสียงเข้มดุก็ดังมาจากด้านหลังของทั้งคู่
“เรื่องนั้นไม่ต้องเป็นห่วง ผมจะเป็นคนจัดการเอง” วายุที่เดินเข้ามาได้ยินพอดีเลยพูดขึ้นมา
ปกรณ์และทัดดาวหันไปมองแล้วเป็นปกรณ์ที่หรี่ตามองหน้าชายหนุ่มหน้าดุอย่างประเมินท่าที ไม่มีเจ้านายที่ไหนมานั่งเฝ้าเลขาฯ ที่เจ็บป่วยด้วยตัวเองแบบนี้หรอก ฝ่ายวายุเองก็ไม่ได้หลบตาแต่อย่างใดนั้นทำให้ชายหนุ่มรุ่นพี่ของทัดดาวยกยิ้มมุมปากขึ้นเล็กน้อย
“ถ้าคุณยืนยันแบบนั้นผมก็ขอบคุณมาก เพราะถ้าจะพูดกันจริง ๆ เรื่องนี้คุณก็มีส่วนผิดอยู่เหมือนกัน” ปกรณ์พูดออกมา
ด้านทัดดาวเองก็ไม่คิดว่าชายหนุ่มรุ่นพี่จะกล้าพูดแบบนั้น เพราะเจ้านายของเธอก็เหมือนมาเฟียไม่น้อยเลยกลัวว่าปกรณ์จะเดือ
