Bugüne kadar yaptığı her şey için Fırat ’ı affedebilirdim. Çünkü ben affetmeyi öğrenerek büyümüştüm.
Çocukken yere düşüp dizimi kanattığımda, annem “Kendi sakarlığın.” derdi. Eğer abim tabağımı alırsa, “O erkek, idare edeceksin.” derlerdi. Sesimi çıkarmazdım, çıkaramazdım. Her haksızlık karşısında sustukça içimdeki sesler de susmayı öğrendi.
Leyla Öğretmen bir keresinde, “Herkese bir şans veririm. İyi çıkarsa bir tanıdığım, arkadaşım olur; kötü çıkarsa tecrübem. Üstelik tecrübe insanı arkadaştan daha fazla korur. Arkadaşları bir yere kadar dinlersin ama kendi tecrübelerine sonuna kadar güvenir insan.” demişti.
Benim hayatım da böyleydi işte. İnsanlardan gördüğüm kötülükleri, hayal kırıklıklarını içimde büyütüp saklamadım. Onları tecrübeye çevirdim. Benim için tecrübe, hayatta kalmanın e
