Karşımda kendi kardeşine bile vicdan göstermeyen biri vardı. Üstelik hiçbir çarem yoktu. Bundan nefret ediyordum. Çaresizlik bir kadına hiç yakışmıyordu. Uzaktan bakan biri için yapılacak tonla şey olabilirdi. Dik dur, eğme başını, ağzının payını ver demek kolaydı mesela. Böyle bir adamla bunların sonucu şiddet olurdu. Çek git buradan, kaç diyenler de olurdu elbette ama bunun sonu da ölüm olurdu. Çekip vurmak vardı bir de. Sonra başka bir akrabasına verirlerdi beni o da kan davası başlamazsa. O akrabası da canıma okurdu. Devran' ı mumla aratması kaçınılmazdı. Hiçbir şey yapmadığım halde bana böyle bir adamın akrabasını öldürüp evlendirildiğim akrabasından ne hayır gelirdi?
" Fantezi seviyorsun herhalde. " dedi ve üzerimdeki her şeyi yırtmaya başladı. Hayvan gücü vardı onda. Bense yanında
