"Anne! Bak burada kalem kutuları var! Şu simli olan çok güzel! Pembe, mor, mavi… Hepsini istiyorum!"
Tam cevap verecekken Fırat araya girdi.
"Prenses, hangisini istersen alırız. Senin için en iyisini alacağız."
Havin ’in gözleri parladı. O an sanki Fırat ’ın başka biri olduğunu düşündüm. Havin ’e karşı yumuşak, sevgi dolu bir babaydı. Ama o bakışlar bana döndüğünde... buz kesiyordu. Tamam yine de annesi gibi bir en iyisi takıntısı vardı ama yine de kırıcı olmuyordu en azından.
"Belki mavi olanı alsak? Havin’ in en sevdiği renk ya... Yani hepsini birden almak doğru mu? Oradaki her çocuk Havin gibi değil." dedim cesaretimi toplayıp. Köydeydi okul. Elbette maddi durumu iyi aileler vardı ama çoğunluk fakirdi. Hatırlıyorum. Annem evdeki yırtık kıyafetten ablama kalemlerini koyması için bi
