Babamın yüzü bir an donuklaştı. O, her zaman sözleriyle insanları susturan adamdı. Ona karşı konuşulmaz, hele hele onun yanında çalışıyorsan ona karşı gelinmezdi. Ama ben bugün ona hiç alışık olmadığı bir dille konuşuyordum. Ne kızından ne çalışanlarından duymadığı bir şekilde.
Gözlerimi gözlerinden ayırmadan devam ettim.
“Beni korumadın baba. Ben senin tek kızındım ama bana kıydın. Benim hayatımı kendi gururun için harcadın. Şimdi mutlu olup olmadığımı sorman, verdiğin cezanın ağırlığını hafifletmez. Mutlu olsam bile bir şey değişmez. Sen beni bir takas aracı gibi verdin. Eski çağda bile insanlar mal takası yapmışlar. Kimse kızını takas malzemesi yapmamış ama sen ver kızını al kızımı dedin. Bunun adına da töre dedin. ”
Babam derin bir nefes aldı. İçindeki öfkeyi bastırmaya çalışıyordu
