Yemekten çıktıktan sonra Yaman Abi' nin suratı iyice asılmıştı. Zülal’in yemekte kısa bir an baktığı adam içini kemiriyordu ama bunu dile getirirse kavga çıkacağını bildiği için sadece sessiz kalmayı tercih ediyordu. Bana öyle gelmişte olabilir. Yüzündeki soğukluk daha da belirginleşmiş, adımları sertleşmişti. Bana belli etmemeye çalışıyor ama başaramıyor da olabilirdi. İnşallah Zülal' i dövmezdi. Hiç şahit olmadım ama evlerinde ne oluyor bilemezdim.
Zülal ise her zamanki gibi umursamaz bir hava takınıyor, durumu eğlenceli hale getirmeye çalışıyordu. Ellerini iki yana açıp gerinirken, göz ucuyla Yaman Abi' ye baktı.
“Oh, karnımız doydu. Şimdi ne yapıyoruz?”
Ben biraz çekinerek Yaman Abi' ye döndüm.
“Abi, ben… şey… yazma falan alsam olur mu?"
Kaynanamın aldıkları hoşuma girmiyordu.
