Fırat bir sürü şey aldı. Lazım olurmuş. Ona kalırsa her şey lazım olur, hiç yetmez aldıkları. Havin' e sürekli oyuncak geliyor mesela. Ev oyuncak dolu. Çoğunun varlığından haberi yok. Görünce şaşırıyoer. Gerçekten lazım mı, bilmiyorum. Belki de haklıdır ama söyleyiş şekli tamamen hatalı. Öyle keskin, öyle acımasız ki kelimeleri…
Benim eksiklerim var, biliyorum. Bunu bana biri söylemese de farkındayım. Ama anladım ki eksikleri söylemenin de bir yolu varmış. İnsan gibi de anlatılabiliyormuş bazı şeyler. Bunu yeni öğrendim. Genelde benimle kimse insan gibi konuşmaz. Eksiklerimi yüzüme vururlar, sanki ben farkında değilmişim gibi. Ailemde de böyleydi.
Zülal de biliyor okuma yazma bilmediğimi, Havin de. Ama onlar Fırat gibi "cahil" deyip yüzüme vurmuyor. Yaman Abi mesela, benim hasta olduğum
