Serdar’ ın başıyla işaret etmesiyle kalktım, annesinin elini öptüm. İçimden söyleniyordum. Hayır şimdi ben ne yapacağım? İyi gelin imajı mı çizeceğim, yoksa kötü gelin mi? Sonuçta bitecek bu oyun. Ama ne olursa olsun, bu kadın benim karşımda gerçek. Evlilik sahte, kaynana gerçek. Tam kaynana.
Kadın yüzünü buruşturup Serdar ’a döndü.
“Biz sen hastasın diye çıktık gelduk, sen kenduni baktıracak bi tane bulmuşsun. Gerçi bu nası evli evi ha? Bekar böle yaşamaz! Kadın dediğin evi çekip çeviricek, düzenlicek.”
Serdar sesini kısarak, nazikçe, ama hafif de sıkılmış gibi;
“Eşya almaya vakit olmadı anne.” dedi.
Ama kadın aldırmadı bile, başka mevzuya geçti hemen.
“Sen de o kadar hasta görünmiyisun zaten. Kalkun, hazırlanın. Babanun elini öpmeye gideceğuz.”
Serdar başını salladı.
“Hastayım a
