18
Nagising si Keiko wala na si Lyeon sa couch. Pero naman kahit wala na ito amoy na amoy pa rin niya ang pabango nito sa loob ng kwarto niya. Mabilis niyang tinakbo ang couch at naupo roon habang kinikilig at niyakap ang unan na yakap niyon kagabi. Inamoy at hinalikan na rin niya iyon.
Parang I love you na talaga! I love you na ba?
Pero bigla siyang natigilan nang maalala na naman ang batang pangako na iyon sa utak niya. I'll marry you when you're old.
May hinihintay pa ba siya? Totoo bang may nagsabi ng ganoon sa kanya o imagination lang niya? Hindi niya kasi alam kung panaginip iyon o ano. Kapag pinilit naman niya ang utak na alalahanin kung sino iyon, sumasakit ang ulo niya. Ang sabi kasi ng doctor niya noon, there are memories na totally di na niya maaalala at may maiiwan naman na
