Story

Note:This is work of fiction any names,events and places is also work of fiction.

PROLUGUE

"Yeoboseyo?"sabi ko 'hello' ang ibig sabihin. May tumawag sakin na diko alam kung Sino.

"Saengil-chukha hamnida."dahan-dahan nyang sabi 'happy birtday' ibig sabihin nya. Diko alam kung sino ang tumawag sakin ngayon. His voice is not familiar to me.

"Please."he said lastly and hang up.

"Who are you?"i ask nervously.

Please? Why he trying to say? What kind of please---i mean,what?! Please? I don't know what he saying. Who are you? That's my first time to hear that voice. What the f**k!! He is my f*****g nightmare? Ohh! No!! No! This can't be real.

"Heyy! We're here to enjoy your birthday,come on!"sabi nang kaibigan ko at saka lumaklak nang alak.

We're here inside the bar in Korea. This is my last day in Korea because I gotta go back in the Philippines. I need to settle my parents company. Psh. Nandito din kami sa bar para i-celebrate ang birthday ko. Kaibigan ko kasi ang nag-aya...Kaya ayun sumama na kami. Minsan lang mag-aya Ang kaibigan ko nayon...lalo't na't kuripot siya.

Tumango ako sa kanya at saka nag laklak nadin nang alak. Habang nag-iinom kami ay diko maiwasang mapatingin sa labas. I feel uncomfortable simula nung may tumawag sakin. Hindi ko siya maintindihan,paulit ulit kong nirerehistro sa utak ko ang 'please' na sinabi niya. What the meaning of the f*****g word 'please'? Ugh! Damn it!

Lahat na nang mga kaibigan ko ay nag siuwian na dahil nadin sa kalasingan. Tanging ako nalang ang natira na patuloy parin sa pag lagok nang hard drink. Hindi ko maintindihan ang sarili ko. Lalagok na sana ako na mapatingin ako sa labas at bigla nalang ako kinalibutan nang may naaninag akong isang..lalaki. He hold his phone,he glared at me..while he smirked? What!...umiling iling ako at saka tumungga na nang alak. Tinignan ko ulit Yung labas pero...nanindig ulit Ang balahibo ko dahil wala na siya doon. Kumunot Ang noo ko at saka dahan dahang tumayo at inabot ang pouch sa tabi ko.

Lumabas ako sa bar,lumingon sa kaliwa't kanan,but I didn't see him again.

"Where is he going?"lasing na anas ko habang pagewang gewang.

"Are you looking me?"sabi nang pamilyar na boses mula sa likuran ko.

Natigilan ako at saka dahang-dahan na lumingon. Kumibot-kibot ang labi ko at saka nangunot ang noo.

"Hmm...Who are you?"sabi ko.

"Don't you dare to know my name. Because you can near the accident or what that you make so fast dead."sabi niya,habang nakatingin sakin nang diretso na walang emosyon.

Mas Lalo pang kumunot ang noo ko sa sinabi niya. "I don't f*****g understand you,men."Sabi ko habang sumi-sinok sinok pa. "I want to know your name,your name."pagewang gewang na anas ko.

"Okay then.."sabi niya. Nagulat nalang ako dahil nasa isa na kaming mansyon. Kalumaan pero nasa ayos pa naman ang mga gamit,nandito kami sa bulwagan nang mansyon.

Tumingin ako sa kaliwa ko at may nakita Naman akong malaking pintuan na pabilog,sa gitnang pintuan non ay merong sa gitna na ring. Tumingin ako sa kanan at may nakita akong hagdan sa kaliwa at kanan,mag kasulubong ang hag-----kung natatandaan niyo yung Beauty and the Beast na palabas,yung palasyo nang Beast...parang Ganon. Okay..gets na.

"Where are we?"hilong sabi ko dahil kanina pa kami nag lalakad.

"We're here in the Palace. If you want to know my name. Give yourself on me."napa tigil ako at napatitig sa likuran niya.

"Wha-what?!"biglang nabuhay ang inis ko.

Tumigil siya sa pag lalakad at saka nag pamulsa,tumingin siya sakin pero kalahati lang nang katawan niya ang ginalaw niya. Bumuntong hininga siya at saka tumungo.

"I mean..."sabi niya at saka tinignan ako. "Stay beside me."sabi niya.

Kumunot ang noo ko at saka tinignan siya sa mata,may kung anong lungkot sa mata niya habang sinasabi niya yon. Ako nadin ang unang nag alis sa kanya nang paningin.

Bumuntong hininga ako. "I have a family,friend. So I'm sorry."sinseridad na sabi ko at saka tumingin sa mga mata niya. May kung anong mahika dahil bigla nalang nawala ang lasing ko.

"Your so lucky."ngiting sabi niya at saka tumungo.

"Huh?"

"You have a family while me having not."mapakla siyang ngumite habang nasa sahig ang paningin. May kung anong awa akong naramdaman para sa kanya after he said that on me.

"Gustuhin koman na samahan ka,may maiiwan ako."sinseridad kong saad.

Tumingin siya sakin sa mata at bahagya pa ako nagulat dahil nakita ko sa mga mata niya ang pangingilid nang mga luha.

"I'm sorry."sabi niya at saka mabilis na pinunasan ang luha. "Ibabalik na kita sa i-----"

"No! I'm staying here beside you."hindi makapaniwalang anas ko,maging sya ay hindi din makapaniwala.

"Your---"

"You need me."

"No...I'm not---i mea-"

"Im staying here no matter what happen."huling saad ko,seryoso..kaya napatigil sya.

Napa buntong hininga ako pati nadin sya. Tumango nalang sya at saka hinatid ako sa magiging kwarto ko.

Kanina pa ako pagulong-gulong dito. Hindi mapakali,hindi malaman kung saan pwe-pwesto. Napag kasunduan ko na pumunta sa terrace ng aking kwarto at humanga ako sa ganda ng tanawin.

Ang karagatan na payapa,ang buwan na halos humalik sa dulo ng dagat,ang kalangitan..at ang mga bitwin. Kay-sarap tignan.

NAGISING nalang ako dahil may gumigising sa akin. Napa mulat ako at laking gulat ko na...isang matanda ang bumungad sa akin.

Napa tingin ako dito ng mariin. Nginitian lang ako nito samantalang ako ay napakunot ang noo. Mag sasalita na sana ako na bumukas ang pintuan ng kwarto ko at niluwa non ang estrangherong nag dala sa akin dito.

Mag sasalita na sana ako na muling kumunot ang noo ko dahil tumungo ang matanda sa kanya ganun din sa akin. Mag sasalita na ulit ako sa panggalawang pag kakataon na mag-salita ang estranghero.

Bwiset!

Napa tingin ang matanda sa estranghero at saka doon Naman tumungo.

"Iwanan mo muna kami. Ako na Ang bahala sa kanya,Salamat."walang emosyon pero

mararamdaman mo ang maawtoridad na boses. Hayup!

Ano bang nang yayari?

Lumakad sakin papalapit ang estranghero samantalang ang matanda ay naka tungo samin habang lumalapit sa pintuan nang nakalapit na siya ay saka niya ito sinarado pero naka tungo parin samin. Nang naisarado na niya ito ay inis akong tumayo at ako na mismo ang lumapit sa kanya.

"You said wala kang kasama.."singhal ko sa kanya kaya naman ay napatawa siya. "Anong tinatawa tawa mo dyan? Ha?! Niloko moko."inis na sabi ko.

"Okay. Okay."sabi niya na inaawat ako. "I'm prince looking my princess."naka ngiting sabi niya kaya naman ay natigilan ako.

"Bullshit."anas ko at saka padarag na umupo sa kama ko. Umupo din sya sa tabi ko.

"I'm sorry. Kaila--"di niya natuloy ang sasabihin dahil bumuntong hininga siya at saka tumungo,tumingin ako sa kanya na naka kunot ang noo.

"What?"

"Nevermind."sabi niya at saka matamis na ngumite sakin kaya naman ay kumunot ang noo ko. Hindi naniniwala. "Nevermind,forget my word."matamis na ngiti niya at saka tumayo. Humarap siya sakin na ngayon ay naka pamulsa at diretsong naka tayo. "Fix yourself. Ipapadala ko ang susuotin mo. Prinsesa ka,you know what a meaning of princess and what princess did."sabi niya at saka nag lakad papalabas.

Whut?!

I don't have choice to do my morning routine. Naligo na nga ako at pag katapos ay sinuot ko ang pulang roba na nakita ko na naka sabit sa dingding,katabi nang closet ko. Pag katapos kong itali ang roba sa bewang ko ay tumunghay nako at bigla akong nagulat dahil merong tatlong matanda na inaayos ang isang long red gown tapos sa laylayan ay black,suot nang manikin na walang ulo yung gown. Napa tingin sakin ang mga matatanda at saka ngumite sakin nang pag katamis tamis.

"Mahal na prinsesa eto po ang kailangan niyong suotin ngayon."sabi nang pinaka gitnang matanda,naka suot ang mga matatanda na itim.

Eh?

"O-okay."sabi ko at lumapit sa kanila.

Ang gown ay kita ang cleavage ko,sando kasi ito,yung baga...suot ni Belle doon sa Beauty and The Beast yung gown niya ganun,ganun yung gown ko,pero kay Belle ay yellow sakin ay red then sa laylayan ay black.

Nang maisuot kona ay pinaupo nila ako sa kama ko at sinuotan nang red glass shoe,yung glass shoe ni Cinderella na naiwan sa Palasyo ganun yung sinuot saking pang ibaba,red nga lang yung akin. Tapos kinabitan din nila ako nang kwintas at ang pendant ay crescent moon,makalampas sa boobs ko Ang kwintas. Pinasuot din nila ako nang singsing,yung singsing ay black tapos pinalibutan nang mga malilit na dyamante tapos ang pinaka design non ay crescent moon,parang yung kulay black ay gabi yung mga dyamante ay bitwin at yung moon ay moon syempre. Pinaupo Naman nila ako kung saan nandon lahat nang mga kakailanganin nang mga babae,like make up,pang straight nang buhok,pang kulot or whatever ever na pang paganda.

Iniharap nila ako sa salamin at saka sinimulan nang tuyuin at ayusin ang buhok ko. Ang buhok ko na kulay black na hanggang pwet ko. Kinalahati nila ang pag-puyod,yung kalahati nang buhok ko ay binoknay nila nang mataas,nang maipit na ay..may sinaksak na roses pero kunyari Lang sa gitna nang boknay,gitna nang buhok ko. Yung kalahati Naman nang buhok ko ay kinulot nila---i mean wineyvy nila yung buhok ko. Then,nilagyan nila ako nang sligt make up--or I say Wala silang nilagay na make up sakin. Maganda na kasi ako kaya bakit pa ako mag ma-make up,dzuh!

Tumayo na ako at may pinasuot sila saking...yung pang kamay,gloves siya pero makalampas sa siko Yun. Black ang color. Pang Prinsesa or Reynang glove. Basta kung diniyo mai-magine,search niyo nalang si Cinderella yung kamay non may gloves na kulay blue,yon ang sinasabi ko.

Inalalayan nila akong lumabas. Nang nasa labas na ako ay nag taka nalang ako dahil tumungo sila at saka matamis nila akong nginitian at napamauna nang bumaba. Humakbang ako at saka nag tuloy nalang sa pag lalakad hanggang sa marating ko Ang hagdan.

Hinawakan nang kanang kamay ko ang hawakan nang hagdan at saka dahang dahang bumaba,baka matalapid ako,mahirap na. Letse!. Nang nasa kalahati na ako ay Nakita ko yung mga nag ayos sakin,yung unang matanda na pumasok sa loob nang kwarto,at iba pang matatanda. Nakita kodin ang estranghero na may kasamang dalawang medyo may katandaan,parehas may korona ang estranghero at yung dalawang may katandaan. Pero mas lamang sa laki yung medyo may katandaan na lalaking kasama nang estranghero. Naka suot Yung medyo may katandaanng lalaki na..pang Hari--or I say..Hari siya. Tapos Reyna ang katabi niya. Naka ngiti sila sakin kaya naman ay kahit alinlangan ay ngumiti din ako.

Nang nasa dulo na ako ay sabay sabay na tumungo ang mga matatandang katulong,naka ngiti namang inihayag sakin nang estranghero ang kamay niya na agad koding dinulog. Bumaba na kami,kinawit ko ang braso ko sa braso niya at saka humarap sa Reyna at Hari. Still naka tungo naman ang mga matatandang katulong.

"Ikinagagalak kong ikaw ang napa ngasawa nang aking anak."masayang sambit nang Reyna samin.

Dipa po kami kinakasal. Kung alam niyo yan. Psh.

"Masaya ako para sa inyo."sabi nang Hari.

Kumumpas ang Hari kaya naman ay may lumabas na isang matandang matanda pero may kalakasan pang katulong na babae,may hawak siyang unan,unan Kung saan nilalagay ang mga mahahalagang gamit katulad na lamang nang korona na naka lagay doon. Ang koronang naka lagay din ay,bilog malamang square. Silver ang korona di katulad nang sa Reyna na pula o kaya sa Hari na itim. Silver ang korona na napapalibutan na Naman nang malilit na dyamante at saka sa pinaka gitna non ay crescent moon. Simple pero tumpak na ang kislap at ganda nito. Ganun lahat ang design nang korona,blue ang korona nang estrangherong katabi ko.

Nang makalapit na samin yung matanda ay tumungo siya pero naiwan ang dalawang kamay niya na may hawak nang unan. Napa tingin kaming lahat sa kanya.

"Lahat nang nandito...."malaking boses na sigaw nang Hari. "Kayo ang naka saksi,sa pag iisang dibdib nang aking anak....at nang kanyang nobya."sigaw pa niya. "Ngayon!"Sabi niya. "Ang babaeng to!"turo Niya sakin na bahagya pa akong nagulat at napa tingin sa hintuturo niya. "Ay isa nang kagalang galang."sabi niya pa at saka ako tinuro Kaya napabuntong hininga ako.

Nagulat ako dahil bigla nalang niya kinalas ang pag kakapit sa kamay ko at niyakap ako sa bewang. Peste. "Ginagawa mo."bulong ko sa kanya habang may sinasabi pa Ang Hari.

"Malaking parusa pag nahuli tayong nag uusap."sabi niya kaya naman ay inis ako.

Nagitla nalang ako dahil pinisil niya Ang bewang ko nang hindi lang Isa kundi tatlo. Peste ka!

"Ngayon...Isa kanang prinsesa."Sabi nang Hari at saka kinuha ang korona sa unan,tumungo ako nang bahagya at nang naramdaman ko ang korona sa ulo ko ay bigla akong nakaramdam nang Kung ano. Kaba,takot,bahala--o dapat nga ba akong mabahala.

"Isa kana sa mga mahaharlika. Isa kana sa dapat pahalagahan nang kawal dito. Isa kana sa dapat igalang. Isa kana sa dapat ipag laban. At higit sa lahat....Isa kana para humarap sa matinding pag subok na aming haharapin. Dito sa Palasyo nang Buwan."Sabi niya nang maka tunghay na ako. Bahagya akong kinalibutan sa huli niyang sinabi.

Palasyo nang Buwan? Ano bato?. Nag sipag tunghayan ang mga matatandang katulong ganun nadin ang may hawak nang unan,nag sipagpalakpakan sila.

"Ngayon,halina na kayo. Nandon na Ang ibang mga mahaharlika na kanina pa tayo iniintay. Baka naiinip na sila."Sabi nang Hari at saka tumalikod.

Habang nag lalakad kami pa kanan,nandon ata ang dining area nila,ay diko maiwasang tignan nang masama ang estrang-----

"My name is Hunter Zeil Makwin."Sabi niya.

"Hmm. Nice name."Sabi niya.

"You."napa tingin ako sa sinabi niya. Tinuro ko Ang sarili ko kaya tumango siya at ngumite. "Yeah you. What your name?"ngiting Sabi niya.

Umiwas ako nang tingin sa kanya ganun din siya. Parehas naming itinuon ang paningin namin sa unahan. "My name is Dhalia Belle Vishen."sabi ko.

"Hmm. Nice name too."Sabi niya.

Naramdaman ko ang pag higpit nang yakap niya sa bewang ko nang makarating na namin ang Dining. Bumungad agad sakin,samin ang mga iba't ibang tao--i mean maharlika. Agad namang pumunta kami sa kaliwang bahagi. Malaki Ang lamesa,oblong Ang shape niya. Merong nga kandilang naka tirik sa tirikan na kulay silver,diko kasi alam ang tawag doon, kaya bahala na kayo. Naka handa Ang iba't ibang putahe nang pag kain,masasarap ang mga ito,halata naman. Umupo ang Reyna sa kaliwang dulo nang lamesa at kanan naman ang Hari. Kaming dalawa ni Zeil ay sa kanan,katabi ang Reyna.

Pag kaupo namin ay bigla nalang tumalbog ang puso ko sa kaba. Pag kapunta kasi namin dito hanggang sa maka upo kami ay ako ang tinitignan nila kaya naman ay diko maiwasang kabahan. This is bullshit.

"So..Ano ang iyong pangalan?"tanong nang katapat ko,prinsesa siya,dahil sa kasuotan at korona Niya kaya nalaman Kong prinsesa siya.

"Dhalia Belle Vishen. Yan ang aking pangalan."Sabi ko na Hindi pinapaha----

"Kinakabahan ka."sabi niya sabay ngisi kaya naman ay..kinabahan lalo ako.

"Wag mo siyang takutin kung ayaw mong mapahiya dito sa hapag kainan. Prinsesa Darkness."sabi ni Zeil. Napa tingin ako sa kanya pero agad ding umiwas.

Napa tungo nalang ako,hindi ko kaya maka salamuha sa mga to. Tsk. I wanna go back in my world. Bullshit.

"Tumunghay ka,iha.."Sabi nang isang---tumunghay ako at nakita ko ng isang matandang babae,katabi siya nung tinawag niyang Prinsesa Darkness. "Huwag Kang mahiya samin..dahil isa ka na samin."malumanay na saad niya,Reyna siya.

"Huwag kang mahiya,dahil yan ang isang katangiaan nang isang Prinsesa na hindi dapat isagawa."sabi naman nang katabi nang lalaking nung Prinsesa Darkness,Hari siya.

"Ehem."malakas na singit nang Hari. Natawag Niya ang pansin nang lahat. "Mag simula na tayong kumain."sabi niya Kaya naman ay tumango kami.

Bawat maharlika ay merong isang maliit na plato,meron ding napkin sa unahan nang plate. Katabi nang plato ay merong isang bread knife,sa kaliwa,at yung Isa ay kutsarita at tinidor,sa kanan. Nag simula na nga kaming kumain,na mag bukas nang topic ang isa sa mga mahaharlika.

"Iha,paano kayo nag kakilala?"tanong nang isang Reyna.

"Hindi niyo na ho kailangan malaman."sabi ko nabakas naman sa kanila ang pag kagulat. Napa tingin nalang ako sa pag kain ko. "Pasensya ho sa sinabi ko."paumanhin ko dahil sa pag kapahiya.

"Meron kaming lahat na karapatan-----"hindi na niya natuloy ang sasabihin dahil nilapag ko sa napkin ang tinidor at bread knife na hawak ko.Tumunghay ako at saka tumingin sa kanya.

"Alam ko na may karapatan kayong malaman Kung paano kami nag kakilala. Pero para sakin...masyado na kasing personal yon. Pwede bang kami nalang ang nakaka Alam."sabi ko habang nakatingin sa kanya.

"Wala kang galang."inis na sabi niya pero may ngiti sa labi...pilit hindi pinapakita ang pag kapahiyabat pag kainsulto.

"Opo. Wala akong galang,pero wag po kayong mag alala. Dahil yung pag kawalang galang ko,siya rin ang isang bagay kung bakit nag kagusto ang Prinsepe nang Buwan sakin."syempre joke Lang Yun. Nagulat na nga Lang ako na kasal na ako sa impaktong to.

"Prinsesa kalang at Reyna kami."singhal niya sakin. "Sino ba ang ina at ama mo at kakausapin ko."sabi niya. Bwiset! Paano na----

"Hindi batayan nang isang maharlika ang position niya para galangin o hindi. Kung Hindi ka man kagalang galang,hindi ka niya gagalangin."singit ni Zeil kaya napatingin ako sa kanya. Hindi siya lumingon sakin,direkta parin siyang naka tingin sa Reyna. "Paano kung sabihin kona ang mga magulang nya ay mas malakas at makapangyarihan pa sa inyo."sabi pa ni Zeil jaya doon ako nagulat.

Astig din mag sinungaling to ba!. Napa tingin siya sakin at saka ngumite. Kaya naman ay ngumite din ako.

"Psh."singhal nung Prinsesa Darkness. Tumingin ako sa kanya ganun din si Zeil at nakita ko naman siyang,sumandal at nag cross arm at saka tumingin saming dalawa na may ngisi sa labi. "Bakit di pa ako ang pinakasalan mo kung gayong parehas kaming walang galang."sabi nung Prinsesa.

"Kung ako sayo..galangin monalang ang desisyon nya."sabi ko. Tumingin siya sakin na itim na itim na ang mata,Isa ata sa kapang yarihan nya.

"Hindi moko kilala."sabi niya,ramdam ang galit.

Nakaramdam ako nang takot pero------"Takot na takot ka."ngising sabi niya. Katulad kanina,naramdaman niya ang nararamdaman ko--i mean. Kanina naramdaman niya na kinakabahan ako ngayon naramdaman niya na natatakot ako. Isa din ata sa kakayahan nila or niya.

"Takutin mo siya hangg-----"

"Zeil!"gulat akong napa titig sa kanya pero nanatili lang siya naka tingin sa Prinsesa. Nakita ko sa gilid nang mata ko na ngumisi ang Prinsesa. "Z-zeil."sabi ko habang pinaliligiran na nang mga luha sa aking mga mata. Mabilis ding bumagsak isa isa ang aking mga luha saking pisnge.

Napatingin siya sakin na blangko pero yung mata niya ay nag sasabing wag akong mag alala. Lumingon ulit siya sa Prinsesa. "Takutin mo siya hanggang sa gusto mo. Pero balang araw ikaw na ang matatakot sa kanya."sabi niya kaya naman ay napa titig ako sa kanya.

"Zeil."nasabi ko nalang.

"Tandaan moyan."sabi pa niya at saka inakay ako papaalis.

"Are you okay?"tanong niya na nakalabas kami nang Dining. Pinunasan ko ang luha ko at saka tumingin sa kanya.

"I want to go back in my world."hikbing sabi ko,ramdam ko naman na natigilan siya. "Mahihirapan akong----"diko natuloy Ang sasabihin ko nang yumakap siya sakin at saka hinalikan ako sa buhok.

"Hindi ka mahihirapan hanggat nabubuhay pako. Tandaan moyan. Asawa ko."bulong Niya Kaya naman ay ako naman Ang natigilan.

Eh? Keleg ako.

Nandito kami ngayon sa likod nang Palasyo kung saan nandito sng Hardin,mag kakahanay ang rosas,tulip,at kung ano ano pang bulaklak,may fountain din sa gitna,buwan ang desigan non,crescent moon. Lagi laman. Meron ding mga bench,madamo din dito pero hindi madumi,yung damo ay malambot,pwedeng higaan or upuan.

Ang mga ibang maharlika naman ay umalis na ayon sa Hari at Reyna. Habang nag lalakad kami sa gitna nang mga bulaklak ay bigla siyang nag tanong na kinagitla ko.

"You want to go back in your world?"he ask kaya napa tingin ako sa kanya.

"Why you ask?"I ask habang inaamoy amoy ang mga rosas.

Ang bango.

"Sabi mo nahihirapan ka."

"Wag munang isipin yon."sabi ko at saka tumingin sa kanya at hinalikan sa labi na siyang ikina tugon naman Niya.

Sampung Segundo ang tinagal nang halikan namin bago mag hiwalay ang mga labi namin pero ang mukha namin ay nanatili paring mag kadikit,pinag dikit namin ang ilong namin at saka may binulong siya na kinakilig ko ulit na naman.

"No matter how hard to stay here. Just stay beside me and I will protect you till my last breath."Sabi niya sabay hinalikan ang tungki ng ilong ko.

Nandito na kami ngayon sa kwarto namin,sa veranda. Naka suot na kami nang pantulog,yung pantulog ko ay puting bestida na abot hanggang talampakan. Habang naka upo ako sa tabi niya at tinatanaw namin nang sabay ang dalampasigan. Diko maiwasan na tignan siya,masyadong seryoso ang mukha niya.

"Bakit moko tinitignan?"tanong niya sabay tingin sakin. Dimuna ako nag salita,tinitigan ko lang muna ang mukha nya,he's so handsome like prince--i mean he f*****g so handsome.

Napa buntong hininga ako at saka tinanaw nalang ulit ang dalampasigan.

"Sino ang-----"

"Ang mga bisita kanina ay ang mga taga ibang kaharian. Nandon ang Elemento nang Araw,Elemento nang Apoy, Elemento nang Tubig,Elemento nang Kapaligiran at Elemento nang Dilim."sabi niya.

"Ahh,Yung Elemento nang Dilim Yun ba Yung---"

"Oo."tumingin siya sakin saglit ganun din ako. Parehas ulit naming tinanaw ang dalampasigan.

"Yung nag insulto sayo,yung tinawag kong Princess Darkness,sila,sya yung Elemento nang Dilim. Yung nag tanong naman sayo kung paano tayo nag kakilala,Reyna nang Elemento nang Apoy iyon."Sabi niya habang naka tingin sa dalampasigan.

"I want to know all about you since i'm your wife."

Sabi ko sa kanya at saka tumingin. Hindi siya tumingin sakin kaya tumingin nalang ako sa dalampasigan.

"It's okay if no-----"

"Kami ang nag sisilbing tagapag bantay sa buwan at mga bitwin."putol nya sa sasabihin ko,nakita ko siya sa gilid nang mga mata ko na tumingala siya,kaya tumingala ako.

Nagulat ako dahil dalawa ang buwan,isang crescent at isang full moon. Hindi Naman masyado malayo ang agwat nila kaya kapansin pansin agad.

"B-akit dalawa Ang buwan?"tanong ko sa kanya.

"Ibig sabihin niyan ay masaya ang kaharian,masaya ang mga nasasakupan nang kaharian nang Buwan."Sabi niya,tinignan ko siya sa gilid nang mga mata ko..naka ngiti siya kaya naman mas lalong gumuwapo. Napa ngiti nalang din ako at saka tinuon ang paningin sa buwan.

"Bakit masaya?"

"Masaya ang kaharian dahil may nahanap na Ang Prinsepe nang kanyang mapapangasawa,masaya ang nasasakupan dahil masaya ang namumuno."Sabi niya.

"It's nice and good to hear."sabi ko.

"Ako,Ang Mahal na Reyna at ang Mahal na Hari,sa buwan at sa bitwin kami nakakakuha nang kapangyarihan."

Ngayon ay nasa dalampasigan na ulit ang aming tingin.

"Anong kapang yarihan?"

"Madami."

"Katulad nang ano?"minsan kodin siyang nilingat.

"Pag babasa nang isip. Pag control sa mga bagay. Pag control nang kapangyarihan nang may kapangyarihan."Sabi niya.

"Ohhhh."manghang Sabi ko.

"Tuwing bilog na bilog ang buwan,doon mas lalong lumalakas ang kapangyarihan namin. Pero kapag new moon na,humihina ang kapangyarihan namin."sabi niya.

"Lahat naman Tayo may kahinaan. Lahat Tayo may hangganan ang lakas."Sabi ko. "Pwede bang sabihin mo sakin kung-----"

"Ang pangalan nang aking Ina o nang Mahal na Reyna ay si Luiciena Cy-Makwin at ang aking ama o Mahal na Hari ay si Timox Makwin. Ang pangalan nang Reyna nang Araw ay Shunny Bolk-Zy,ang pangalan nang Hari nang Araw ay Monte Zy at Ang kanilang anak na lalaki ay si Shun Vex Zy. Ang pangalan nang Reyna nang Dilim ay Aluncina Kwen-Lozada at ang pangalan nang Hari nang Dilim ay Timothy Lozada at ang kanilang anak na babae ay si Quelladin Lozada. Ang pangalan nang Reyna at Hari nang Apoy ay sina Ressia at Fier Bobby at Ang kanilang anak na lalaki na si Yeoj Bobby. Ang pangalan nang Reyna at Hari nang tubig ay Casine at Cox Wafre at Ang kanilang anak na lalaki at babae na sina Zoraya at Zamiel Wafre. Ang pangalan naman ng Reyna at Hari nang kapaligiran ay Rose Vathan Lement at Yusei Ark Lement at ang kanilang anak na lalaki at babae na sina Nanami Lement at Seyu Lement."sabi niya habang nasa dalampasigan parin naka tingin.

I forgot nababasa nga pala nya ang nasa utak ng tao. Pag katapos non ay katahimakan na ang bumalot samin,tanging ang huni nalang nang mga ibon Ang aming naririnig. This place is so relaxing. Nang basagin koto dahil bigla akong kinabahan sa naisip ko.

"Bakit monga pala ako pinakasalan?"tanong ko na nanlalaki ang mata.

"Because I love you."

"Hindi sapat ang salitang 'i love you' sa tanong ko."Sabi ko na nanlalaki parin Ang mga mata.

Tumingin siya sakin pero ako Hindi. "Pinakasalan kita dahil mahal kita. Ang pag papakasal ay-----"

Hindi na niya natuloy ang sasabihin niya na lingatin ko siya na may namumuo nang luha sa mga mata ko

I'm emotionally.

"Ang pag papakasal ay para lamang sa dalawang taong nag mamahalan. Pinakasalan moko dahil mahal moko,pero bakit di mo muna ako tinanong kung mahal nga ba kita."pinigilan ko ang luha ko na siyang ikina tagumpay ko.

"Y-you kiss me,so that's kiss symbol you love me too."Sabi niya na naguguluhan.

Oo nga pala,hinalikan ko to nung una naming pag uusap.

"Nung una kitang hinalikan,na aawa lang ako sa iyo noon dahil sinabi mong wala kang kasamang iba."

"Ho-how about the second kiss? Naaawa karin lang ba ulit noon?"tanong niya,umaasa na ang isasagot ko ay 'hindi'.

Pero imbis na sumagot ay tinitigan ko nalang ang mukha niya. He have a kissable lips,he have a high bride nose,his eyes is a dark gray like a moon,his hair like an anime hair. His so handsome,his so perfect guy.

Naramdaman konalang na tumugon ako sa yakap niya.

"I'll tell you everything,kung bakit kuta pinakasalan. But this is not the right time to tell you everything. So please stay beside me and trust me."Sabi niya habang yakap naming ang isa't isa. "Trust me the way you trust your friend or your family."sabi niya.

"Hindi ko maiipangako na pag kakatiwalaan Kita nang lubos dahil naguguluhan ako."sabi ko na naka yakap parin sa kanya. Ramdam ko naman Ang pag tigil nang kamay niya sa likod ko. Bahagya kong nilayo ang ulo ko upang isinandal ang noo sa dibdib nya. "Tandaan mo...isa kalang estranghero para sakin. Estranghero na ginawang magical ang buhay ko."sabi ko sabay subsob nang mukha ko sa dibdib nya at niyakap siya nang pag kahigpit higpit ganun din sya.

Nasa bar lang ako noon na biglang napadpad sa kahariaan. Isa lang akong ordinaryong babae noon na biglang naging isang maharlika o naging prinsesa. Isa lang akong basura noon na biglang naging ginto sa sobrang halaga. Lahat nang yan ay gawa nang estranghero na kayakap ko ngayon.

Sa loob ko ay may kaba at lito na kung bakit ako ang pinakasalan nya. I'm ordinary girl,why me? yan Ang tanong sa isip ko simula nung patungan ako nang korona sa ulo at tinanyag na asawa nang estrangherong ito.

Pero sa kabila nang kaba at lito meron akong kutob,saya,tiwala. Kutob na baka isa akong prinsesa,saya dahil nahanap ko ang ideal man ko at tiwala sa estrangherong to na hindi nya ako pababayaan.

Gusto kong maging katulad nang ibang prinsesa sa kaharian na malalakas,makapangyarihan. Pero imposible iyon,kaya naman ay gusto ko nalang maging isang Prinsesa na malakas kahit wala akong kapangyarihan.

Gusto kong maging malakas na prinsesa yung tipong sa isang suntok ko palang yanig na ang utak nang kalaban. Yung tipong isang sipa mo palang talsik na siya. Yung tipong isang sapak mo palang knock out na yung kalaban. Ganun ang gusto kong lakas.

Well....My magical story is begin now.