ตอนที่ 4 เพื่อนป๊ะป๋า(ที่ป๊ะป๋าชอบ)
754 Words
“สวัสดีครับคุณพราว สวัสดีครับคุณลิษา~ ไหงวันนี้สามีทั้งสองถึงไม่มาตามดูแลล่ะครับ” มาเฟียหนุ่มเอ่ยทักทายสาวสวยตรงหน้าที่มีความคุ้นเคยกันดี เพราะคุณพราวและคุณลิษาเป็นเมียของเพื่อนรักของเขา
โดยเฉพาะคุณพราว ยังเคยเป็นผู้หญิงที่เขาหลงรักมานาน จีบมานาน เพียงแต่เขาคือคนที่ไม่ใช่สำหรับเธอ ผิดกับไอ้อินทรี มันมาทีหลังแต่ได้ครอบครองเธอทั้งตัวและหัวใจ
ไม่ใช่ว่าไม่แค้นใจ แต่เขาเป็นผู้ชายที่ไม่ชอบบังคับจิตใจใคร อีกอย่างใครจะอยากมีปัญหากับเพื่อนรักเพียงเพราะผู้หญิงคนเดียวกัน
“ก็เพราะทำงานหาเงินเลี้ยงฉันกับลูกไง ว่าแต่คุณเถอะ เดี๋ยวนี้กินเด็ก?” เสียงหวานถามกลับ ตอนนี้ทั้งพราวและลิษาต่างก็ปรายตามองบัวบูชาที่ยังอยู่ในชุดนักเรียน ทว่าดูโตเป็นสาวสวย มีขนาดรูปร่างสัดส่วนไม่ต่างอะไรกับพวกเธอเลย
“เปล่าครับ นี่ลูกสาวผม …บัวบูชาสวัสดีเพื่อนป๋าสิ” เจ้าสงครามก้มลงเอ่ยบอกเสียงทุ้มสุภาพตามคาแรคเตอร์ภายนอกที่ดูแสนดี บัวบูชาถึงลดมือที่เกาะแขนหนามาไหว้สวัสดีพราวกับลิษาอย่างเก็บอาการไม่เต็มใจเท่าไหร่ ถึงอย่างนั้นเจ้าสงครามก็ดูออก
“ลูกสาว?” พราวไม่คิดว่าเจ้าสงครามจะมีลูกโตขนาดนี้ ผิดกับลิษาที่เธอพอจะทราบข่าวคราวเกี่ยวกับบัวบูชาผ่านหูมาแล้วบ้าง
“แค่ลูกเลี้ยงครับ”
“ป๊ะป๋าขา~ ไปเถอะ บัวหิว” บัวบูชากอดแขนหนาเอ่ยหน้ายุ่ง เธอไม่ชอบสายตาที่เจ้าสงครามมองผู้หญิงคนอื่นสักเท่าไหร่ โดยเฉพาะผู้หญิงที่ชื่อพราว
“ผมขอตัวก่อนนะครับ” หลังบัวบูชาแสดงออกถึงความเอาแต่ใจ เจ้าสงครามจึงเอ่ยลาพราวกับลิษาพร้อมส่งยิ้มหวานให้แล้วพาลูกสาวเดินออกมา
“ทำตัวให้ดีหน่อย นั่นเพื่อนฉัน” เอ่ยดุคนตัวเล็กทันที
“เพื่อนที่ป๊ะป๋าชอบ ทำไมบัวจะไม่รู้” หลอกบัวอีกตามเคยน่ะสิ คราวก่อนก็บอกว่าเพื่อน แต่เห็นทำเกินเลยกว่าเพื่อนอยู่เรื่อย
“…” เจ้าสงครามใช้ความเงียบกับลูกเลี้ยงของตน กระทั่งเธอเอ่ยประโยคหนึ่งขึ้นมา ทำเอาเขาต้องหรี่สายตาลงสบตากับเธอ
“บัวไม่ชอบผู้หญิงทุกคนที่เข้าใกล้ป๊ะป๋า”
“บัวบูชา”
“คะ?”
“เธอรู้ว่าสักวันฉันต้องแต่งงาน ฉันต้องมีเมีย...” นั่นเป็นความจริงที่เจ้าสงครามอยากให้เธอเข้าใจ ถึงแม้ว่าเขาจะยังไม่มีผู้หญิงคนไหนที่ทำให้หัวใจเขาสั่นไหวได้เท่าพราวก็ตาม แต่ในอนาคตเขาต้องแต่งงานเพื่อมีทายาทไว้สืบสกุล
“บัวรู้ค่ะ” หัวใจดวงน้อยราวกับถูกบีบอัดแน่นปวดร้าวทันที ริมฝีปากอวบเม้มแน่นเข้าหากัน ใช่สิ เธอลืมไปได้ไงเรื่องนี้... ตอนนี้ป๊ะป๋าก็อายุ 38 ปีแล้ว
อีกไม่นานสินะ
“แต่นั่นมันก็เรื่องในอนาคต เพราะตอนนี้ป๊ะป๋ายังไม่มีคนรักสักหน่อย” แต่เธอก็ยังมีหวังนี่ ตราบใดที่เขายังไม่ได้รักใครจริง ช่วงเวลานี้เธอจะทำให้ป๊ะป๋ามองเธอเป็นมากกว่าลูกเลี้ยงให้ได้
“ถ้าสักวันป๊ะป๋าอยากแต่งงานจริงๆ บัวก็คงยอมรับ... ถ้าผู้หญิงคนนั้นเป็นคนดีนะ”
ผู้หญิงที่เข้าหา เข้ามาถวายตัวให้เจ้าสงครามล้วนหวังผลประโยชน์เท่านั้น เจ้าสงครามเป็นมาเฟียผู้ทรงอิทธิพล มีอำนาจ มีธุรกิจขาวดำมากมาย และมีผู้หญิงนับไม่ถ้วนที่นอกจากจะยอมถวายตัวให้เขายังมีความใฝ่สูงจะครอบครองเจ้าสงคราม
เพราะถ้าหากครอบครองเจ้าสงครามได้ ก็เหมือนได้ทั้งอำนาจ ได้ทั้งเงินและความสุขสบายไปจนตาย
“อืม จำคำพูดเธอไว้”
“ป๊ะป๋ารู้ว่าบัวพูดจริงทำจริง”
“...” รู้สิ เขาย่อมรู้นิสัยเธอดี
“ไปกันเถอะ บัวหิว” บัวบูชายิ้มกว้าง ลดมือลงจากแขนแกร่งเพื่อไปจับกุมฝ่ามือใหญ่ลากให้เดินไปที่ร้านอาหาร
เธอหิวจะแย่!
เจ้าสงครามพาลูกเลี้ยงของตนเองมานั่งทานโอมากาเสะ บัวบูชากลับมายิ้มร่าเริงเลิกทำหน้างอแง เพราะไม่เพียงพาทานอาหารโปรดของเธอเท่านั้นยังพาเดินซื้อเครื่องสำอาง
จบด้วยการเข้ามานั่งดูหนังโรแมนติกด้วยกัน
- Writer
