ปาริชาติพยายามดิ้นรนให้หลุดจากพันธนาการของไกรสร แต่กำปั้นเหล็กที่รัดแขนของเธอไว้แน่นนั้นทำให้เธอไม่อาจขัดขืนได้เลย
“ท่านเศรษฐีจ๋า ฟังปาริชาติก่อน” เธอร้อง “มันไม่ใช่อย่างที่ท่านคิดนะคะ”
ไกรสรไม่ได้สนใจ เขากระชากเธอเดินออกมาจากบ้านของป้าแม้น แล้วผลักเธอขึ้นรถอย่างแรง ก่อนที่เขาจะขึ้นไปนั่งบนรถแล้วขับออกไปอย่างรวดเร็ว
ตลอดทางกลับโรงเลื่อย ปาริชาตินั่งกอดเข่าตัวสั่นด้วยความกลัว เธอไม่เคยเห็นไกรสรโกรธจัดขนาดนี้มาก่อนเลยในชีวิต
“ท่านเศรษฐีคะ” เธอพยายามพูดอีกครั้ง “ปาริชาติแค่อยากช่วยป้าแม้นจริงๆ นะคะ”
ปาริชาติพยายามอธิบายในส่วนที่เธอมองเห็นและเธออยากให้ป้าแม้นเป็นอิสระมีความสุขในส่วนที่ควรจะเป็นไม่ใช่มาติดอยู่กับญาติที่เกาะเป็นปลิงพอไม่ให้เงินก็จะทำร้ายร่างกาย
ไกรสรไม่ได้ตอบ เขาจอดรถที่หน้าห้องทำงาน แล้วลงจากรถไปเปิดประตูรถของปาริชาติออก
“ลงมา!” เขาพูดเสียงกร้าว
ปาริชาติลงจากรถด้วยความร
