ในเวลาเดียวกันนั้น ที่โรงเลื่อยไม้ ไกรสรจัดการเรื่องงานเสร็จสิ้นแล้วและกำลังจะกลับเข้าไปในห้องทำงานของเขา แต่สายตาคมกริบก็เหลือบไปเห็นป้าแม้นที่กำลังขับรถกลับมาจากโรงพยาบาลพอดี
เขาขมวดคิ้วด้วยความสงสัย แล้วรีบโทรศัพท์ไปหาป้าแม้นทันทีเพราะปกติป้าแม้นจะไม่ออกไปไหนนอกเวลางานเป็นอันขาด
“ป้าแม้นไปไหนมา” ไกรสรถามเสียงเข้ม
“ไป...ไปส่งของคุณหนูที่โรงพยาบาลค่ะ” ป้าแม้นตอบด้วยความตกใจ
“ทำไมไม่บอกฉัน” ไกรสรตะคอก “แล้วปาริชาติไปทำอะไรที่นั่น”
ป้าแม้นเงียบไปชั่วขณะ “คุณหนูอยากจะไปเยี่ยมไอ้ขามค่ะ”ป้าแมนก็ตอบไปตามความจริงเธอก็เป็นเพียงแค่ลูกจ้างไม่อาจขัดคำสั่งผู้เป็นเจ้านายได้อยู่แล้ว
ไกรสรกำหมัดแน่นด้วยความโกรธจัด เขาไม่คิดเลยว่าปาริชาติจะกล้าทำในสิ่งที่เขาห้าม เขาหักหลังความไว้ใจของเขาได้อย่างไร!
ไกรสรกลับเข้าไปในห้องทำงานด้วยสีหน้าบูดบึ้ง เขานั่งลงบนเก้าอี้ทำงานแล้วมองไปที่สร้อยทองบนโต๊ะที่ปาริ
