ปาริชาติเดินไปถึงรถที่เตรียมพาไอ้ขามไป โรงพยาบาลที่จอดรออยู่ใกล้ๆ พนักงานกำลังช่วยกันนำไอ้ขามที่ถูกดามขาเรียบร้อยแล้วขึ้นเปลอย่างระมัดระวัง
“คุณหนูครับ...” ไอ้ขามหันมามองปาริชาติด้วยสีหน้าซึ้งใจ
ปาริชาติยิ้มบางๆ แล้วยื่นซองจดหมายในมือให้เขา “นี่ค่ะ” เธอบอก “ท่านเศรษฐีให้เอามาให้คุณ”
ไอ้ขามรับซองจดหมายมาด้วยท่าทีงุนงง “อะไรครับ?” เขาถาม
“ไม่รู้เหมือนกันค่ะ” ปาริชาติส่ายหน้า “ท่านเศรษฐีแค่บอกว่าเป็นของชดเชยค่าที่เจ็บ"
ไอ้ขามเปิดซองจดหมายออกดู ภายในมีเงินสดจำนวนหนึ่งที่มากกว่าเงินเดือนของเขาหลายเท่าตัว ดวงตาของเขาเบิกกว้างด้วยความประหลาดใจ
“เงินเยอะขนาดนี้เลยเหรอครับ!”
ปาริชาติพยักหน้า “ท่านเศรษฐีบอกว่าส่วนที่เหลือจะจัดการให้ทีหลังค่ะ”
ไอ้ขามมองเงินในซองแล้วก้มลงมองปาริชาติด้วยสายตาที่เปี่ยมไปด้วยความรู้สึกมากมาย
“ขอบคุณคุณหนูมากนะครับ...คุณหนูใจดีกับผมเหลือเกิน”
ปาริชาติรู้สึก
