ตอนที่ 13
“เพราะวิฬาร์ ไม่คู่ควรกับพี่...แม่พี่ไม่ชอบวิฬาร์” หญิงสาวได้ฟังถึงกับผงะ หยดน้ำตาร่วงเผาะไหลอาบแก้ม หัวใจแทบหยุดเต้นกับคำตอบนั้นที่เธอได้ยินออกจากปากของเขา
ไม่คู่ควรอย่างนั้นหรือ
นี่หรือคนที่เธอรัก...
“ทำไมคะ พี่เป็นเทพลอยมาจากฟ้าหรือไง วิฬาร์ถึงไม่คู่ควร” น้ำเสียงสั่นเครือ เจ็บปวดหัวใจเธอที่สุด เอ่ยประชดประชัน คำที่ทำให้ปารย์ณวิช ถึงกับหางคิ้วกระตุก เอ่ยเสียงเข้มขึ้น
“วิฬาร์ อย่าตีรวน พี่ขอร้อง”
“ไม่ได้ตีรวน...แต่ถ้าวิฬาร์ไม่คู่ควรกับพี่ พี่มาคบกับวิฬาร์ทำไมแต่แรก มาทำให้วิฬาร์รักทำไม วิฬาร์เจ็บ!”
“วิฬาร์ พี่ไม่ได้จะทิ้งวิฬาร์” เธอยิ้มหยันกับคำตอบนั้น น้ำตายังนองหน้า
“หึ ไม่ได้จะทิ้ง แล้วที่ทำอยู่เรียกว่าอะไร”
“พี่แค่หมั้นเท่านั้นวิฬาร์”
“แค่หมั้น? หึ หมายความว่ายังไง ที่ว่าแค่หมั้น”
“แม่พี่เขาให้พี่หมั้นกับน้องปาย”
“แล้วพี่ก็เต็มใจอย่างนั้นใช่ไหม” การที่เขานิ่ง
