ช่วงบ่ายของวัน ขณะที่อาจารย์หนุ่มขับรถกลับเข้าบ้านหลังนี้ที่เขาใช้อาศัยอยู่ประจำโดยไม่คิดกลับไปที่คฤหาสน์ของตระกูลอัศวเมธินอีกเลยนับตั้งแต่เกิดเรื่องในวันนั้น
ร่างสูงก้าวลงด้วยสีหน้าท่าทางเต็มไปด้วยเหนื่อยล้า ก่อนจะมองไปยังประตูบ้าน คิ้วหน้าขมวดมุ่นด้วยความแปลกใจเล็กน้อย เมื่อเห็นกุญแจที่เขาคล้องปิดประตูไว้เมื่อเช้าถูกเปิดออก
สองเท้าขยับก้าวเดินเข้าไปในตัวบ้านอย่างช้าๆ
หัวใจเต้นกระหน่ำแทบหลุดออกจากร่าง ขณะได้ยินเสียงพูดคุยดังแว่วมาจากชั้นบนของบ้าน
วินาทีนั้นที่เขาคิดว่า...เป็นใครคนที่เขาคิดถึงมาตลอด เบี่ยงเท้าก้าวยาวๆขึ้นไปยังชั้นบน ต้นทางของเสียงนั่นด้วยความรีบร้อน
หัวใจเต้นลิงโลด พร้อมกับความหวัง
ก่อนจะหยุดชะงักไปทันที
“พวกคุณเป็นใครน่ะ”เสียงเข้มติดห้วนถามดังขึ้นทันที เมื่อเห็นกลุ่มคนแปลกหน้าอยู่ในห้องที่เป็นห้องนอนของเขา ห้องส่วนตัวที่เขาหวงแหนมากที่สุดเวลานี้ แต่กลับมีคนอื่นถือ
