"Ece... Ece... Geldik güzelim, hadi uyan." Yiğit'in sesini duyunca gözleri hafif aralandı genç kızın. Yolda uyuyakalmıştı. Melike Hanım çoktan araçtan inmişti. Yiğit de Ece'yi uyandırıp Melike teyzesinin peşinden kapıya doğru gitti. Anahtar ondaydı. Onlar kapıyı açıp girerlerken Ece de araçtan inmişti. Bahçeye göz gezdirdiğinde mama ve su kaplarının tazelendiğini gördü. Yiğit gerçekten çok iyi bir arkadaştı. O da eve girdi annesiyle Yigit'in arkasından. İçeri girince kan lekelerinin temizlendiğini gördü. Yiğit bunu da akıl etmişti. Arkadaşına minnet dolu gözlerle baktı.
"Hadi Melike teyze. Siz çıkın, dinlenin. Ben burayı toparlarım. Akşam da yemeğe gideriz beraber." dedi.
Melike Hanım da "Olmaz oğlum. Daha fazla zahmet vermeyelim biz sana.Sen yola çıkacaksın zaten. Daha fazla seni alıkoy
