Aynı günün öğleni Cemal Süreya şiirleri okuyan adam bu muydu gerçekten? Aynı günün sabahı sevgisinden bile sakınan adam bu muydu? Ece'nin canı acıyordu ama acıyan şey eti değil, kalbiydi. O da Emir'e Cemal Süreya dizeleri söylemek istiyordu.
"Senin çelme taktığın yerden başlıyorum hayata. Varsın yara içinde kalsın dizlerim, yüreğim kadar acımaz nasıl olsa."
Zihninden geçen mısraları sevdiği adama söyleyemedi. Ağzına komut veremiyor, konuşamıyordu. Ağlamak istediği halde ağlayamıyordu.
O karanlık ormanda çıkan yangının mahsuru, şelalenin girdabına kapılmış bir kurbandı. Limanları alabora olmuş ve iskeleleri tayfunlar tarafindan yıkılmıştı.
Nihayet yaşadığı acıya bir tepki vermiş, inlemeye başlamıştı. Gözlerinden yaşlar süzülürken sevgilisinin adını sayıklamaya başladı. Korkudan ve yaşad
