16ไม่หลาบไม่จำ

1045 Words

“เรื่องนี้ผมหละหลวมจริงๆครับ เพราะคนงานมาจากหลายทีม เราควบคุมไม่ได้ ” หัวหน้าไซด์งานออกรับหน้าแทน “ผมหวังว่าถ้าผมมาตรวจรอบหน้า จะไม่เห็นอะไรแบบนี้นะครับ ความปลอดภัยของพนักงานต้องมาเป็นอันดับหนึ่ง หวังว่าทุกคนคงจะเข้าใจ ” “ครับ/ครับ” หลังจากนั้นก็ประชุมแผนงานกันต่ออีกพักใหญ่ๆ พอเสร็จก็แยกย้าย เรากลับเข้าไปดูส่วนที่ก่อสร้างอีกรอบ ปอร์เช่เดินดูงานไปกับคุณปรเวชเหมือนเดิม ส่วนฉันแยกออกมาดูอีกทาง “คุณอันนาครับ ผมซื้อน้ำมาให้ ” เดินสำรวจไปซักพัก ก็มีวิศวะกรเดินถือน้ำเข้ามาให้ หน้าตาค่อนไปทางดี สูงโปร่ง คิ้วหนาดกดำ แต่ผิวคล้ำนิดหน่อย อายุน่าจะเยอะกว่าฉันไม่มาก “ขอบคุณนะคะคุณ../ผมอนุวัฒน์ครับ เรียกผมวัฒน์เฉยๆก็ได้ครับ ” “ค่ะคุณวัฒน์ ” -ปอร์เช่- “ งั้นผมขอตัวนะครับคุณปอร์เช่ ” “ครับ ” ผมดูงานกับหัวหน้าไซด์งานอยู่พักใหญ่ พอดูเสร็จก็มองหาอันนาไม่เจอ ไม่รู้เดินไปทางไหน ผมเลยเดินตามหา แต่เด

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD