“ ทำไมนานนักล่ะ ”
ฉันรีบทำธุระ และรีบเดินกลับมาหาเพื่อนที่รถ
“ ขอโทษนะ พอดีฉันปวดท้องน่ะ”
ฉันยังไม่บอกเพื่อนถึงสิ่งที่กำลังสงสัย งานนี้ฉันต้องสืบให้ได้แน่ชัดก่อน แล้วค่อยกระชากหน้ากากคนทำผิดทีเดียว
ช่วงเย็น
“เป็นอะไรถึงต้องกินยาแก้อักเสบกับยาฆ่าเชื้อ”
หลังจากที่เราสองคนขึ้นรถกลับคอนโด ต่างคนก็ต่างเงียบ จนผ่านไปสักพักใหญ่ ปอร์เช่ก็ถามขึ้น
“ แล้วนายจะอยากรู้ไปทำไม ”
ฉันตอบเสียงห้วน เพราะเขานั่นแหละ เขามันไม่อ่อนโยนเลยสักนิด ดุดันยังกะไปอดอยากจากไหนมา
“ผมถามก็ตอบ เผื่อครั้งหน้าจะได้ทำเบาๆ”
ฉันรีบหันขวับไปมองหน้าปอร์เช่
“ แล้วใครบอกว่าจะมีครั้งหน้าล่ะ ”
“ ผมบอกเอง คุณติดใจผมก็บอกมาเถอะ
มีอะไรกันขำๆก็ดีเหมือนกัน ไม่ผูกพันธ์ไม่ผูกมัด”
“ ไม่ผูกพันธ์ไม่ผูกมัด นั่นมันแน่นอนอยู่แล้ว
ฉันไม่ได้อยากผูกพันธ์กับนายหรอก แต่ให้มีอะไรกับนายฉันไม่มีแล้ว นายมันไม่อ่อนโยนซักนิด”
พอได้โอกาส ฉั
